Gisteren is Abu gearriveerd in Utopia, hij is een ongedocumenteerde asielzoeker en kwam een nachtje slapen en heeft gekookt voor alle bewoners. Vanmorgen is Abu ook al vroeg uit de veren, hij heeft namelijk met Gio de koeien gemolken. Na wat uitleg van Gio lukt het hem aardig!

Een kerstpakket voor Abou
Charlotte en Ivan willen Abu niet met legen handen naar huis laten gaan. Charlotte neemt Ivan apart en vertelt dat zij al een klein pakketje heeft gemaakt. Met een trui, pepernoten en douchegel. Ze maakt een rondje door de loods om aan de bewoners te vragen wat ze nog kunnen missen. Maar het pakket is niet het enige wat het tweetal hem mee wil geven.

Ivan vraagt toestemming aan Mark om € 100,- van de BV. in het kerstpakket te doen. Mark vindt dat hij hier niet alleen over mag beslissen en geeft aan dat Ivan dit ook met de andere bewoners moet bespreken. Ivan vraagt aan iedereen toestemming en natuurlijk gaat iedereen akkoord. Nicoline geeft hem ook nog één van haar nieuwe boekjes mee. Samen met Charlotte pakt Ivan het kerstpakket in. Weet je wat ook leuk is? Een kaarsje en misschien een wit T-shirt met alle handtekeningen erbij, denkt ook Vanessa mee. Ivan vindt het top dat iedereen zo meedenkt, maar hij is zich er erg van bewust dat niet alleen Abu in deze situatie zit en daarom wil hij iets groters doen.

Een petitie 
Samen met zijn vriend Joey gaat Ivan meteen kijken wat hij kan beteken voor Abu en zijn lotgenoten. Ze duiken achter de computer om op te zoeken of het mogelijk is om een petitie op te stellen. Met zijn tweeën stellen ze vervolgens een petitie op.Vlak voor het vertrek van Abu, gaat Ivan nog een gesprek met hem aan. Ivan is benieuwd hoe Abou het leven vindt buiten de poorten van Utopia, zonder papieren. Ivan heeft namelijk in hetzelfde schuitje gezeten als hem. Erg zwaar, zonder familie. Ik weet niet wat ik moet doen nu zonder papieren. Ik moet een andere oplossing zoeken antwoordt Abu.  Ivan luistert vol begrip en is nu zeker van plan om Abu te helpen. Als je gezondheid niet goed is moet je elke drie maanden naar de huisarts, bloed prikken, ik krijg voor drie maanden medicijnen, zonder medicijnen ga ik misschien wel dood, gaat Abu verder. Ivan schrikt hiervan en vindt dat Abu ook af en toe moet kunnen lachen, hij is tenslotte ook een mens.