Naomi besluit na het gesprek met Isabella nog even in gesprek te gaan met genomineerde Charlotte.

De dames lopen naar buiten en besluiten naar de kas te gaan. Charlotte vraagt aan Naomi hoe ze zich voelt. Naomi antwoordt het niet te weten en Charlotte zegt dat het ook een flinke klus is. We hebben grote oude mannen gehad met tranen. Je kunt er niets aan doen, ik sta ook tussen een soort van bitch fight verhaal en daar ben ik ook maar in gezet. Waarom wil jij in Utopia blijven vraagt Naomi uiteindelijk. Charlotte antwoordt dat het 2 kanten heeft. Zou je langer in Utopia willen blijven? vraagt Naomi snel tussendoor. Nee antwoordt Charlotte, Isabella wilde dat eerst ook niet hoor. Maar ze denkt nu van shit dus die zegt door te gaan. Ik zou liegen als het wel zo zou zijn. Ik wil graag het einde halen omdat ik als eerste in de loods stond. Het is wel vet als je als eerste komt en als laatste weg gaat. Ik ben trots om de dingen die ik behaald heb, dus als ik zou gaan ga ik met opgeheven hoofd naar buiten. Maar natuurlijk wil je blijven, dat wil iedereen. Naomi antwoordt dat iemand naar huis sturen niet een wereld ramp is, je bent thuis met kerst en oud en nieuw. Charlotte zegt dat ze het allemaal erg vindt voor Laura. Ik kan moeilijk tegen de onzekerheid maar het hoort bij het spel. Het is gewoon spannend, iedereen is er van overtuigd dat Isabella naar huis gaat. Maar toen dacht ik stel je voor dat ik naar huis ga, dat zou een shock zijn. Maar het hoort erbij, maar ik ga dan lekker naar mijn ouders en vriendinnetjes. Het heeft 2 kanten dit verhaal. Ik kan je wel gaan overhalen maar dat is niet wie ik ben. Naomi antwoordt graag van alle genomineerden hun verhaaltje wil horen. Als iemand nou graag naar huis wil dan was de keuze makkelijker. Charlotte antwoordt wel heimwee te hebben, maar je zit in een tweestrijd. Het is gewoon moeilijk. Hoeveel procent wil je blijven vraagt Naomi. Charlotte antwoordt dat ze de ene dag wil gaan en de andere dag wil blijven. En als je denkt aan de kerst en oud en nieuw hier vraagt Naomi door. Charlotte antwoordt dat is niet zo leuk maar ja… ik moet bijna huilen. Vervolgens begint Charlotte te huilen en geeft Naomi een knuffel. Volgens Charlotte is het ook gewoon de stress. Het is ook gewoon heel dubbel, ik vind naar huis gaan niet erg. Ik wil het graag afmaken maar het is zo moeilijk. Het liefste zou ik tegen je willen zeggen ik wil naar huis maar dat kan ik niet maken. Ik vind het zielig tegenover Lau dusseh… Maar wat je ook doet ik vind het niet erg. Je moet er zelf goed over nadenken. Naomi antwoordt als ik met iedereen een gesprek heb kan ik op elkaar afwegen. Ik heb nog geen keuze gemaakt en wil niemand teleurstellen of verdriet doen.

Niet veel later bedenkt Charlotte zich en komt erop terug, ze wil liever blijven…