Patrick heeft weer een nacht doorgebracht in de koeienstal. Vanmorgen is hij druk bezig geweest met een brief voor Colinda. Hij lijkt met behulp van deze brief weer contact met Colinda te zoeken. Zojuist heeft Colinda de brief gelezen.

Colinda en Patrick lopen eerst samen naar de koeienstal, daar wil Patrick graag samen met haar de brief lezen. Eerst laat hij zijn slaapplaats zien, hiervoor moet je klimmen en dat lijkt Colinda niet zo’n goed idee. Dan besluit het stel maar naar zijn oude slaapplaats te gaan, op de stro hoop onder een zeiltje gaan de twee zitten. Colinda maakt de brief open en Patrick wacht geduldig totdat ze klaar is met lezen. Als Colinda zo goed als klaar is zegt Patrick, ik zie het al ik zit er vij erg naast. Ik hoop et antwoordt Colinda en Patrick zegt dan hierbij mijn excuus. Colinda vindt het heel fijn dat ze het schrijft, het is jou zienswijze. De dingen die je erin schrijft is jou waarneming, en dat mag. En ik heb een hele andere waarneming naar mijzelf en wat wij hebben beleefd. Hoe zie jij het dan vraagt Patrick. Colinda antwoordt zag een lieve zorgzame man. Waar ik lol mee kon hebben en lief kon hebben en intimiteit wat oprecht is. De uitingen die jij hebt gedaan zijn gevormd door het gedrag van het verleden. Op dat moment zijn dat kwetsingen of doodstekingen of hoe je het mag noemen. Ik kan veel incasseren, het invoelen van anders pijn kan ik goed. Mijn grens van tolereren ligt hoger als menig ander. Omdat ik het kan invoelen, dat wil niet zeggen dat het goed voor mij is. Dat is wat mijn familie en vrienden schrijft. Dat brengt me niet aan het twijfelen, het heeft mij bevestigd. Patrick antwoordt te hebben omschreven wat hij voelt. Colinda antwoordt meerdere relaties gehad te hebben, goed en niet goed. Iets moet goed en liefdevol zijn. Natuurlijk hoort daar het zoeken van elkaar en prikkels bij. Bij liefde hoort ook automatisch pijn. Maar zoveel in een korte tijd is niet goed en gezond. Dat is Utopia zegt Patrick, dat is het vergrootglas hier gaan dingen zo snel. Daarom heb ik die tijd voor mezelf gekozen antwoordt Colinda. Dat wil niet zeggen dat ik niet open sta voor liefde of genegenheid en intimiteit. Maar wel op mijn tijd en mijn grenzen. Uiteraard antwoordt Patrick maar daar heb ik het niet over. Het is oké, maar ik blijf je in mijn hartje houden. Dat mag zegt Colinda, ik ben hier naar toe gekomen om mezelf leren te kennen. En in die 7 maanden dat ik hier ben heeft bewezen dat ik gewoon ben wie ik ben. Dat er niets verkeerds aan is. Natuurlijk niet daar is ook niets verkeerds aan. Ik krijg uit mijn brieven te horen dat ik dat neer heb gezet. Natuurlijk heb ik wel eens een moment van boosheid en kwaadheid. Maar ik heb wel leren communiceren. Maar dan kan ik wel zeggen dat ik redelijk goed in de groep lig. Je bent wie je bent zegt Patrick en zo vind ik je mooi toen ik binnen kwam. Toen ik je voor de eerste keer zag vond ik je een afgrijselijk mens. Maar  toen ik binnen kwam sloeg dat om. Maar als ik hoor hoeveel commentaar er over mij is, z0’n zelfde commentaar had ik voordat ik binnen kwam over jou. Toen ik je echt leren kennen bleek je een hele mooie vrouw te zijn. Dat komt op die manier wel vaker voor, mensen kunnen me moeilijk inschatten omdat ze me maar een klein stukje zien. Waar baseer je dan je oordeel op? Colinda antwoordt haar keuze te baseren om afstand te nemen is op basis van wat ik meegemaakt heb. Het is een kant wat ik heel veel mee gemaakt heb. Het is de manier waarop jij je verweer pakt elke keer op mij of Wilco. Je verdriet en je pijn projecteer jij naar mensen in de groep. Volgens Patrick doet iedereen dat. Je zegt nogal wat keer op keer. Patrick wil niet het nieuwe jaar in als een Vanessa. Colinda antwoordt dat Vanessa dat zelf doen, het is haar leerproces. Volgens Patrick kan Utopia ook een plek zijn om elkaar te helpen. Volgens Colinda is dat het verschil tussen mensen. Doe de dingen die je wilt doen zonder frustratie dan hoef je ook niet gefrustreerd te raken. Patrick vindt het wel een goede tip, daar kan ik wel wat mee. Wel is hij blij dat zijn beelden op de bank niet klopte. En dat is het enige waar hij aan vast houdt. De mensen die hem zien en mij als een eikel zien hoop ik dat ze dezelfde fout maken. Je weet het nooit antwoordt Colinda, je kunt een ander niet uitleggen hoe wij hier leven. Elk mens heeft een bepaald beeld met hun oordelen. Je weet het pas als je het ervaart. De twee kletsen nog even door, en houden een heel goed gesprek. Maar de verwachting is dat ze voorlopig even afstand van elkaar zullen houden. Zou het helpen?