Gisteren avond en nacht was het ondanks de stemming over de potentiële bewoners toch nog gezellig te noemen. Isabella had namelijk voor haar eet groepje Thais eten besteld echter ontstond daar nog wel enige onenigheid over omdat de groep van Charlotte niets kreeg. Laura besloot toen maar een koerier te bellen om langs te laten gaan bij de Mac Donnalds. Toen iedereen voorzien was van eten werd het toch nog gezellig, er werd een gezellig kampvuur gemaakt (de live in de loods borden gingen de fik in), gezongen en gedronken. Ook Isabella lijkt zich bij het feit neer te leggen dat ze vandaag waarschijnlijk Utopia zal moeten verlaten. Ze heeft daar nog even een gesprek over met Patrick.
Patrick begint over zijn cadeautje wat hij voor Isabella had gemaakt. Weet je dat ik het een hele eer vond om voor jou een houten sleutel te maken? Ja antwoordt Isabella enthousiast, ik vind hem zo leuk! Vervolgens geven de twee elkaar een knuffel. Patrick zegt geen enkele grip te hebben op de f*cking toekomst, maar ik ben onwijs blij dat ik je als vriend heb. Ahh joh antwoordt Isabella, zodra je er ook uit bent zal ik als eerste contact met je opzoeken. Dat komt helemaal goed! Het is oké! Patrick zegt niet te weten wat er gebeurd maar Isabella weet het wel. Ik ga die strijd niet aan en dat doe ik alleen maar om Gio safe te houden, ik doe het niet. Ik hoop dat mensen gaan praten. Patrick vraagt vervolgens of hij Isabella mag schrijven. Natuurlijk antwoordt Isabella en Patrick wil graag het adres van Isabella. Isabella weet niet of dat kan en of de post dan aankomt. Patrick geeft vervolgens aan dat hij een hekel heeft aan dit soort momenten, hij haat ze. Isabella zegt er is nog helemaal niets aan de hand, morgen rond 16:00 horen we het pas definitief. Ik ben zo te neergeslagen en negatief geweest, ik wil hier als Is naar buiten. Ik wil niet met zulke ogen naar buiten, ik kan beter zeggen dat het klaar en over is. Terug denken naar de teksten die ik gekregen heb in mijn brieven. Het avontuur wat ik ben aangegaan om Utopia in te gaan, dat ga jij nu aan om Utopia uit te gaan. Dat hou ik in mijn achterhoofd en ga met opgeheven hoofd naar buiten. Patrick voegt daaraan toe als je naar buiten gaat kun je zeggen het is not my fight. Nee antwoordt Isabella. Jij vecht niet, jij zingt en blijft dat doen aldus Patrick. Isabella houdt niet van ruzie, er zijn momenteel 2 mensen die momenteel onderaan de ladder zijn geëindigd. Volgens Patrick is iedereen gelijk maar Isabella zegt dat het voor haar gevoel wel zo is. Kinderachtig gezegd is er een kant gekozen, dat is menselijk en oke dus niets mis mee. Maar zelfs Lot en ik zijn naar elkaar toe gegaan en elkaar een knuffel gegeven. Toen hebben we gezegd het is goed, let the best win. Maar een Vanessa en een Laura hebben nog niets tegen mij gezegd. Patrick antwoordt nu ook ineens een gevaarlijke kant van Vanessa naar boven ziet komen, dat vindt hij niet leuk. Waarom denk je dat ze een stem heeft van het publiek vraagt Isabella, ik weet het wel. Ze laat het al een tijd zien. De vrouw die zogenaamd zegt tegen complotten te zijn…. doet het hardst vult Patrick aan. Ze is de grootste leugenaares gaat Isabella verder, ze heeft f*cking goed gespeeld. Ik heb hier geen zin in. keep singing zegt Patrick en geeft Isabella vervolgens weer een knuffel. Ik weet wel dat ik mijzelf keihard in de spiegel aan kan kijken zegt Isabella, en daar ben ik f*cking trots op!
Wat later verhuizen Gio en Isabella richting de B&B om van hun mogelijk laatst nacht te genieten. Patrick en Colinda sluiten nog even aan en nemen nog een borreltje. Zou het dan echt Isabella haar laatste dag in Utopia zijn? Vanmiddag rond 16:00 weten we meer!