Laura heeft zojuist post ontvangen, positieve post. Echter is Laura wel emotioneel, haar vriendin is zwanger en Laura zou het liefste naar huis willen. Ze besluit met Mark het gesprek aan te gaan en huilt bij hem uit.
Moet ik nou blijven vraagt Laura huilend aan Mark. Mark antwoordt troostend dat ze eerst alle post maar eens door moet lezen. Ik mis ze gewoon echt vreselijk onderbreekt Laura hem. Dat weet ik zegt Mark, ik snap het. Laat het even rustig op je inwerken. Ik ben al de hele week aan het huilen snikt Laura. Dat valt best wel mee zegt Mark. Ze zijn heel positief en trots vertelt Laura. En Mark vertelt dat hij het ook altijd met post heeft, dan wil je het liefste naar huis. Je wilt weten wat er gebeurd maar je krijgt dan zoveel informatie dat je denkt zat ik maar thuis. Dat is het nog niet eens antwoordt Laura. Ik mis gewoon bepaalde dingen, snap je. Ja dat heeft iedereen zegt Mark, maar sta je nog steeds 100% achter de keus die je gemaakt hebt? Of was het toen al tricky? Toen was het al tricky volgens Laura. Ik wil laten zien dat ik het heus wel kan, maar het valt voor mij echt zwaar. En iedereen kan wel zeggen kom op maar ik voel me gewoon heel erg alleen hier. Ja zegt Mark je valt nu in een diep gat, iedereen waarmee je op trok is weg. Laura zegt dat ze er wel aan werkt en gaat met iedereen zitten. Alleen het gevoel is gewoon anders. Ik moet me toch gelukkig voelen? Dat gaat niet binnen een week Lau antwoordt Mark. Maar als ik me niet gelukkig voel vraagt Laura. Ja dan moet je hier weg aldus Mark, maar geef het de tijd om gelukkig te worden. Dat probeer ik ook wel zegt Laura maar ik voel me echt niet gelukkig. Ja ik heb het ook een paar weken gehad zegt Mark, dat gaat niet zomaar weg. Ik ga dit niet 3 weken volhouden, dan wil ik gewoon naar huis. Ik ga uit mezelf weg en laat me er niet uit stemmen. Het belangrijkste is dat je gelukkig bent. Ik heb het idee dat ik veel mis en sommige missen me ook heel erg. Mijn beste vriendin heeft het ook heel zwaar. En dan denk ik misschien is het wel eens genoeg geweest. Ik ben verdomme één jaar weg. Ja zegt Mark en Laura zucht laat ik het nog maar eens goed gaan lezen. Ja antwoordt Mark, ga maar even relaxt lezen. Ook Gio komt even troost bieden terwijl Laura de grote hoeveelheid post leest. Zal Laura eroverheen komen?
Reacties (5)
Ga door laura, je bent een verrijking voor utopia sinds charlotte weg is, ik zie je in ieder geval niet meer roddelen zoals eerder met charlotte, blij dat ze weg is !!!!!!!!!!!!
Dat ben ik met je eens Willy. Ik mag Laura ook wel. Leuke vrouw. Nu kan ze zich ontwikkelen, zonder Charlotte en ook zonder de invloed van Vanessa. Het is héél begrijpelijk dat ze zich nu doodongelukkig en eenzaam voelt nu de genoemde personen
Utopia hebben verlaten.
Als ze dit gevoel even opzij kan zetten, kan ze zichzelf terugvinden en aan haar persoonlijke
groei gaan werken.
Ik hoop ook van harte dat het Laura gaat lukken over dit verdriet heen te komen en snel weer zichzelf is.
Je kan het laura,zet hem op. En als je eruit gaat staat charlotte op je tewachten.
Het is in ieder geval stukken minder sinds die twee weg zijn. Ze heeft nu niemand om mee te roddelen. Ben benieuwd hoe ze zich ontplooit. Want gemeen was ze.
AUB Laura, blijf in Utopia. Je bent een lekkere meid. Groetjes Andreas.