Terwijl er eetgasten zijn in Utopia zit Patrick op de bank te genieten van een snack. Niet veel later komt Gaby erbij staan en er volgt een gesprek. Een gesprek over het mogelijke vertrek van genomineerde Patrick.

Patrick zegt tegen Gaby dat er momenteel nogal veel door zijn hoofd gaat, what the f*ck nou dan? Mijn leven hier houdt op en ik ben nog niet klaar. Ik wil speelgoed maken. Gaby hoort het aan en begint over iets anders. Ze vraagt aan de genomineerde of hij al gekeken heeft naar een woonplek. Nee antwoordt Patrick, ik leef mijn leven zoals het komt. Ik wacht het netjes af. Mijn lot ligt niet in mijn handen. Natuurlijk antwoordt Gaby, maar je kunt je altijd voorbereiden. Als ik ga dan ga ik gaat Patrick verder, mijn voorbereiding is een slaapzak wassen. Mijn mes slijpen en mijn rugzak inpakken. Een dagboekje en een pen en een foto van mijn zoon. Mochten jullie foto’s uit willen printen voor mij dan mag dat en verder weet ik het niet. Misschien staat er wel een zakenman aan de poort die met mij mijn uitvinding uit wil werken en mij een woonruimte aanbied. Je weet het niet! En ik weet ook niet wat het effect van de tv is. Ik heb me zwaar gemist in bepaalde mensen door de stemmen die ik gehad heb. Ik weet het niet en wacht het gewoon vrolijk af. Maar als ik ga dan zal het geen gezellige boel worden, Wilco en Colinda verheugen zich er al op. Dan komt er een kindje die ook als eetgast te gast is. En eindigt het gesprek al snel. Hoe zou het af gaan lopen? Wie moet er naar huis?

Te zien in onderstaand filmpje vanaf 09:50 min: