Patrick is genomineerd, en hij weet niet wat hij er mee moet. Hij vrijwel zeker te zijn dat hij Utopia moet verlaten en dan toch weer niet. Hij gaat met Gabriëlle een warrig gesprek aan en heeft een negatieve bui. Als hij eruit gestuurd wordt weigert hij te gaan.

Patrick zegt tegen Gabriëlle hij is hier net drie uur binnen en begint gelijk over jouw angst voor dieren. Dat kan ook gewoon interesse zijn antwoordt Gabriëlle maar Patrick ontkent dat. Ja Pat zegt Gabriëlle, for real do! Als je naar de streams of tv kijkt dan weet je dat het gewoon zo is aldus Patrick. Dan hoef je niet te vragen waarom. Hij kan toch vragen waar het vandaan komt vraagt Gabriëlle zich af. Het is een hele normale vraag. Patrick weet het niet, Misschien ga ik te ver nu. Gabriëlle denkt dat Patrick nu zo praat om de positie waar hij in zit. Ja antwoordt Patrick, ik moet overleven nu. Je bent gewoon alerter aldus de Surinaamse. Ik weet niet waar ik straks heen moet gaat Patrick verder. Gabriëlle probeert de uitvinder de positieve kant op te buigen maar dat lukt niet. Mocht jij naar buiten gaan, maar daar ga ik niet van uit… Dat ga ik niet aldus Patrick die haar onderbreekt. En net zeg je dat je wel gaat en nu weer niet aldus Gabriëlle. Je zegt elke keer het tegenovergestelde. Patrick antwoordt dat hij niet gaat als hij weg zou moeten. Dus je wilt zeggen als jij weg moet niet weg gaat? Misschien antwoordt Patrick, dat heb ik overwogen. Gabriëlle denkt dat als hij moet gaan hij toch echt weg moet. Patrick krabbelt al een beetje terug. Ik zeg het ook wel… Maar ik ga er vanuit dat het niet gaat gebeuren. Ik maak het magazine af en ik hoop dat bepaalde mensen hun ogen open doen. Ik zou niet begrijpen waarom ik door verliefd en liefdesverdriet te zijn ehh… Iedereen ziet en ervaart dingen anders aldus Gabriëlle. Volgens Patrick is het een periode geweest en Gabriëlle denkt dat bepaalde mensen dat niet meer geloven. Daarna besluit Patrick maar een sigaretje te roken.

Wat later gaat Patrick op zoek naar de latpop en gaat het gesprek aan met Bjorn. Als Bjorn vraagt wat Patrick van de nieuwe bewoners vindt reageert hij geirriteerd.  Ik zit in een hele, hele, hele heftige overlevingsstand. Jij hebt een huis als je naar buiten gaat, ik niet. Ik vind het heel vriendelijk dat jullie me allemaal zo afzeiken in een centraal maar als je ’s ochtends wakker wordt en je loopt naar buiten als het regent dat het zeikt, realiseer je dan even dat je iemand de straat opgooit? Bjorn reageert verbaasd over het geen wat Patrick allemaal zegt. Waarom moet ik rekening houden met dat jij geen huis hebt? Patrick antwoordt Ja waarom zou je inderdaad. Dat maakt je de ongevoelige klootzak die je bent. Het conflict loopt gelukkig niet uit de hand en Bjorn vindt hem maar een figuur, wat een man!