Ivan en Mark staan wat te eten en tijdens het eten praten ze met elkaar, ze hebben het over verschillende bewoners die wel of niets doen of niet juist handelen, zelfs niet weten waar ze mee bezig zijn.

In het begin gaat het over de website en Ivan zegt tegen Mark, ik zei nog, zet er niet zomaar dingen erop. Mark zegt, dat gebeurd toch in samenspraak met de website beheerder, of niet? Mijn gevoelens, als je vraagt aan Bjorn, hoe zit het met die mee zing, dat weet hij niet. Ivan zegt ook, daar weet hij niets van, ’t zal wezen van het staat er op en het kost zoveel. Mark zegt, er loopt hier een materiaal rond, waarop Ivan zegt daar hou ik me niet mee bezig anders word ik helemaal gek. Mark zegt en één keer in de zoveel tijd heb je zo van die momenten. Ivan zegt, Ja, zoals vanochtend dan probeer je het in orde leiden en dan stagneert het, en dan kom ik er achter en zet er een beetje druk achter en dan komt het weer op. Mark maakt een gebaar (golflijn, Up en Downs) en zegt het gaat altijd zo. Ivan vult aan en zegt, ja, daar word je niet goed van. Maar hopen op betere tijden zegt Mark, meer kan je niet blijven doen. Het enige wat je kunt blijven doen is pushen, pushen en pushen. Maar op een gegeven moment word je dat ook zat en dan moet je op een gegeven moment zeggen “Oké, ik heb het geprobeerd, maar ik zie er niets in zitten en zit je in de nominatie over twee maanden”.  Nou, Gaby is ook lekker bezig, dat is belangrijk. Ja, zegt Ivan, die gaat straks de kleding verkopen op de markt. Mark zegt, voor de rest is voor mij een dood vogeltje.

Dan gaat het gesprek over op het feest vanavond, oh ja???, zegt Ivan, Ja zegt Mark, die verjaardag toch van Naomi, Ivan veegt zijn mond af en zegt, oh ja. Na het eten zegt Mark tegen Ivan, ik ga weer naar mijn kantoor boven, succes vandaag. Zou Mark iedereen kunnen oppeppen die hij ziet als een dood vogeltje.