Laura en Laura zitten te praten op hun wel bekende bankje. De twee bespreken de sfeer en de negativiteit in Utopia. De twee dames hebben het over vertrouwen die ze bij bepaalde bewoners wel hebben.

Laura zegt tegen LauraB dat ze van echte mensen houdt. Ik voel al snel als iemand echt of nep is. Je hoeft niet te blijven hangen in negativiteit maar de positiviteit opzoeken. Het gaat niet oplossen als er één rotte appel weg gaat. Er moeten meerdere weg gaan en dan is om de twee maanden te lang. LauraB vindt dat ook en Laura vind het zonde, de mensen met een grote waffel zijn het meest gemaakt. Die doen zo in de buitenwereld niet. Ik heb net als Mark een lijstje heeft waarvan ze weet dat die mensen echt zijn. Die zullen recht in mijn gezicht vertellen hoe het zit. Dat heb ik ook antwoordt LauraB maar een aantal mensen zijn echt… Ik heb ook iedereen wel lief onderbreekt Laura haar, iedereen heeft iets goeds en kwaad in zich. Maar het is de manier waarop. En gewoon de spelletjes spelen dat is niet top voegt LauraB eraan toe. Nee zegt Laura, als het je goed doet wordt het je kwalijk genomen. Perfecte samenleving? Nee! Het is gewoon heel veel afgunst, vorig jaar konden we elkaar mee gunnen. LauraB vind de dingen die er nu gebeuren bizar. Ach in de buitenwereld heb ik ook maar ene paar mensen die ik kan vertrouwen gaat Laura verder. LauraB antwoordt dat dat ook wel zo is maar met deze “kennissen” leef je wel samen. Ja zegt Laura, dus je moet heel goed weten wat je wel en niet tegen zo’n persoon. Tegen jou kan ik alles zeggen en dat is niet bij iedereen. Omdat ik weet dat die er waarschijnlijk iets mee doen. Het wordt al snel op een ander iets gebracht. We gaan gewoon lekker genieten en vrijdag lekker Ruth!