Tineke spreekt Giorgio aan over zijn geschreeuw toen ze een afspraak had voor een bruiloft. ze kan namelijk niet wachten tot een centraal om haar ongenoegen te uiten.

Tineke stoort zich enorm aan alle herrie in de loods, zeker als er klanten zijn. Ze wilde dit onderwerp eerst in centraal behandelen, maar kiest er nu voor om Giorgio persoonlijk aan te spreken. Tineke geeft aan dat haar droom is verpest door anderen. Andere Utopianen die schreeuwen en geen rekening houden met anderen. Ze vind het knap vervelend als de anderen druk doen tijdens wanneer zij een zakelijke bespreking heeft. Giorgio heeft gezorgd voor de meeste decibels en wil daarom even met de jonge student praten. Ze zegt tegen Giorgio, “Ik ben zeer teleurgesteld in de groep, ik baal hier ontzettend van. Ik heb niet te maken met pubers, ik zit met een klant”. Giorgio kan zich niet herinneren dat hij zoveel kabaal heeft gemaakt, het zou goed kunnen dat het zo was. Giorgio berijpt de frustratie van Tineke, maar zo ben ik nu eenmaal, een amicaal persoon die van gezelligheid houd.

Uiteindelijk beloofd Giorgio aan Tineke dat dit niet meer zal voorkomen en in de toekomst, wanneer er zakelijke gesprekken gevoerd worden, er rekening mee zal houden. Tineke is blij met het antwoord van Giorgio en geeft hem een knuffel ter afsluiting.