Mark en Colinda liggen beide op de vide en hij ziet dat Colinda moe is, helemaal op, Mark vraagt aan haar wat er aan de hand is. Afgelopen nacht heeft Colinda als een blok geslapen, ze baalt er enorm van, omdat ze niets heeft gemerkt dat Wilco is ontsnapt. Het liefst had ze nog wel even afscheid willen nemen van de bouwer Wilco. Ze zegt, “Ik slaap nooit, ik slaap altijd onrustig en ben vier keer per nacht wakker. En nou slaap ik in één ruk door, hoe kan het? Het had zo moeten zijn.”

Niet veel later loopt Colinda vanaf de vide naar beneden en pakt alle spullen van Wilco bij elkaar, want Wilco is zonder kist de poort uitgelopen. Colinda vindt dat dit moet worden nagezonden. Colinda vraagt aan Mark om haar een handje te helpen tillen, maar de kist blijkt zwaarder dan ze denkt. Colinda zegt met een grapje, “Hoe kan zo’n klein mannetje, zo’n zware dingen maken?”  Joey en Mark tillen samen de kist op en lopen richting poort. Nu zijn de laatste restjes van Wilco uit de loods verdwenen.