Hoe denkt Gabriëlle over Utopia?
Inmiddels liggen de meeste bewoners alweer in hun bedje, de avond zit er immers zo goed als op. Colinda en Bas roken een sigaretje, Bas heeft het niet roken dus niet echt vol kunnen houden… De twee hebben een gesprek over de pijntjes van Colinda. En hoe slecht ze wel niet slaapt maar uiteraard laat ze zich niet kennen. Bas wil gerust zijn hangmat schenken maar daar past Colinda voor. Ik ga dadelijk gewoon in de gym liggen en als iemand zijn bek open trekt sla ik erop! Hoe zal dat af gaan lopen? Enfin, we gaan even terug naar eerder deze avond, Gabriëlle en Ivan hadden een gesprek op de hindernisbaan. Ivan is erg benieuwd hoe ze over Utopia denkt.
Zodra de twee een plekje hebben gevonden en zitten opent Ivan zijn gesprek. We verdienen geld en voor we het weten is het geld weer uitgegeven. We maken ons constant gek om het geld. Dat is de reden waarom er zo veel confrontaties en ruzies zijn in de groep. Maar is geld wel het allerbelangrijkst? Of is de samenleving belangrijker? Gabriëlle antwoordt dat ze nog veel potentie in de gouden pot ziet. Maar de groep moet eerst eens aan zichzelf werken. We moeten het eerst goed hebben om te geven! Vervolgens volgt er een hele waslijst van vragen die Ivan al aan verschillende bewoners gesteld heeft. Uiteindelijk wil hij met de antwoorden van bewoners hun doelen en wensen vergelijken om zo een nieuw en beter Utopia neer te zetten. Even wat highlights uit het gesprek hoe Gabriëlle een fijn Utopia ziet. Vooral veel plezier, mooie ervaringen, vriendschappen en mensenkennis. Maar ook zijn er minder fijne dingen, zoals mensen die te veel slapen en geen verantwoordelijkheden nemen. Utopia biedt me kansen en motiveert me!
Ik vraag me af of de inwoners ook ziektekostenverzekering betalen.
Verder of ze een uitkering hebben en hoe het later met het pensioen gaat.
Hoe zit het met de inkomsten belasting??
Allemaal vragen waar ik geen antwoord op weet.
Ach ivan denk e dat nu echt dat jij een beter utopia neer kan zetten???? Er komen en gaan toch mensen? Die kan je echt niet naar jou hand zetten,