Gabriëlle en Ivan hebben vanmorgen een gesprek gehad. Het ging over het voorval van vannacht, Gabriëlle heeft niet alles mee gekregen dus vraagt ze Ivan wat er gebeurd is. Als hij zijn verhaal gedaan heeft lijkt hij zich nog steeds te ergeren aan Rob.
Gabriëlle vraagt al snel of Ivan nog met Rob heeft gepraat. Nee, hij wordt net wakker. Het is elf uur. Ik word er gek van. Alleen maar lopen drinken, roken en de hele dag niets doen. Elke dag om elf of twaalf uur wakker worden en ondertussen wel grote praatjes hebben. Praatjes hebben over elkaar respecteren en naar elkaar luisteren, maar op het moment dat iemand respect nodig heeft, iemand die je netjes om iets vraagt en je houdt er vervolgens geen rekening mee en je blijft het toch maar doen om iemand dwars te zitten. Waar is het respect dan? Wat zijn je woorden dan waard? Wat ben jij dan? Dan ben je gewoon een nietsnut antwoordt Ivan gefrustreerd. Een Bas daarentegen. Die staat de hele dag met je, tot het laatste moment en tot alles is opgeruimd voegt hij eraan toe. Het was gewoon een opeenstapeling. Ik zat niet lekker in mijn vel. Gabriëlle antwoordt dus het werd gewoon allemaal te veel? Het is niet erg. Ik snap je wel. Ivan vraagt wat zij in deze situatie zou hebben gedaan. Gabriëlle antwoordt dat ze waarschijnlijk had weggelopen. Maar vind dat Ivan wel even aan zichzelf moet denken. Jij gaat rust nemen volgende week. Maar Ivan ziet dat niet zo zitten. Ik heb motivatie nodig. Afleiding. Gabriëlle vraagt wat hij dan nodig heeft. Een mooie vrouw grapt Ivan.