We gaan even terug naar vannacht, Ivan en Nicole lagen buiten bij de loods wat te kletsen. Ivan zit er na al dat harde werken doorheen en besprak dit met zijn “vriendin”. Ivan geeft aan dat hij erg moe is en vraagt advies. Nicole antwoordt dat ze wel begrijpt dat hij moe is. Je werkt te hard en kan dat moeilijk loslaten. Je wilt altijd controle houden en dat sloopt je. Het grootste ding wat je hier los moet laten is controle. Als je normaal gesproken gewend bent dat alles zo gaat zoals jij dat wil en je overal de controle over hebt, dan heb je het hier dubbel zo zwaar.  Ivan geeft toe dat hij een beetje zijn relativeringsvermogen aan het kwijtraken is. Ik kan inderdaad moeilijk los laten. Nicole adviseert om tijdens de Ramadan wel zaken los te laten. Je moet stress en frustraties vermijden. Als je honger hebt ben je prikkelbaarder en moe. Want je bent hartstikke moe. Neem gewoon de tijd en doe wat je moet doen. Voor jezelf en niet voor een ander. Gewoon stapje voor stapje. Je bent ook geen superheld, ondanks je dat wel graag wil. Of een robot. Ik ben eerlijk gezegd ook een beetje klaar met bouwen”, biecht hij op. Nicole stelt voor dat Ivan een keer een dag lang niets gaat doen. Maar dat is tot op heden nog niet het plan van Ivan, hij richt zich vandaag namelijk op de buitenverlichting en van rust nemen is dus geen sprake. Kan hij niet beter naar zijn lichaam luisteren?