Eerder vanmiddag had Bjorn nog enige negatieve woorden over Ivan. Zo vond hij hem absoluut geen leider en was verder erg negatief over hem. Wat later hebben Ivan en Bjorn weer een gesprek gehad. Zouden ze weer door één deur kunnen met elkaar?

De twee lopen richting de stal, en terwijl ze ernaar toe lopen geeft Bjorn toe dat hij niet snapt waar Ivan allemaal mee bezig is rondom Yes We Care. Wat doe je precies voor Yes We Care? En wat zijn je persoonlijke doelen? Ivan antwoordt dat het simpel is, voor Yes We Care gaan we een marktonderzoek doen. Wat willen de bewoners? Wie zijn ze? En welke bewoner kun je het beste voor een taak gebruiken? Wat willen de klanten bereiken? Ik ga via die manier een businessmodel maken. De heren babbelen nog even verder en Bjorn zegt op een gegeven moment het volgende. Ik heb altijd een ding geleerd. Iedereen heeft een andere manier van denken en doen. Het kan nooit zo zijn dat iedereen het doet zoals jij het wil. Een groep van vijftien mensen kan niet altijd naar jouw pijpen dansen. Ivan kan die opmerking niet goed plaatsen, waar basseer je dat op vraagt hij erachteraan. Op jezelf? Bjorn antwoordt dat hij dat niet bedoeld en probeert uit te leggen dat Ivan het niet op zichzelf moet betrekken. Je kan niet als persoon denken. Dan kan ik mezelf als voorbeeld geven, of jou, of Mark of wie dan ook, als persoon kan je niet verwachten dat iedereen naar jouw pijpen danst. Ivan knikt en lijkt het nu weer te snappen. Bjorn is nog niet klaar want hij wil nog iets kwijt over Ivan zelf. Ik maak me zorgen om je. Je bent erg veranderd, agressief, dominant en dictatuur zijn de woorden die hij benoemd. Ivan antwoordt dat het echt bij Bjorn ligt, de rest heeft hier geen last van. Voor iemand die goed kan communiceren, luister jij heel slecht. Er is altijd een ja, maar… Er lijkt nooit een einde te komen aan de gesprekken die ik met jou heb en dat is de reden waardoor ik zo heftig reageer al ik een gesprek met jou heb. Er ontstaat wederom een discussie. En Bjorn geeft aan dat hij zich zorgen maakt om een mailtje. De heren lopen terug en zoeken het mailtje op, Ivan weet namelijk niet waar hij op doelt.

Ivan heeft e-mail contact gehad met Yes We Care. Hierin heeft hij een verslag geschreven over alle bewoners en het groepsproces. En wat daarin staat baart Bjorn zorgen. Er komt vrijdag iemand op bezoek en die gaat alle bewoners onder de loep nemen. Maar daar weet niemand iets van, behalve Ivan. Het is een soort coaching. Volgens Bjorn heeft Ivan zich als leider uitgeroepen maar dat baart hem juist zorgen. Ivan antwoordt aan dat hij het niet goed snapt. Hij wil juist met mensen gaan zitten om te kijken waar hun talenten liggen en ervoor zorgen dat ze op de juiste plek terecht komen. Hij denkt dat Bjorn afgunst voelt tegenover hem. Bjorn vindt dat hij zichzelf hiermee misschien wel onbedoeld boven de groep stelt. En dat vindt hij niet kunnen. Het is dus absoluut geen afgunst. Hij gunt iedereen het beste in Utopia. Hij was buiten met presenteren bezig, maar Bjorn wil dat in Utopia niet doen omdat hij Gio zijn kansen wil gunnen. Ivan is duidelijk over de grens van Bjorn heen gegaan. Kwaad zegt hij tegen Ivan dat hij best een leider mag zijn, maar dat hij dat op dit moment niet is. Het gaat erom dat je het voortouw neemt in een situatie. Hij benadrukt dat het geen afgunst is, maar de situatie zat hem niet lekker. Ivan raadt hem aan om de e-mails nog een keer te lezen en om vrijdag bij de meeting te zijn.