Vorige week hebben de bewoners met elkaar afgesproken dat er elke maand een stichting centraal komt te staan. Gaby neemt het voortouw en regelt de eerste.

Als Benjamin en Bjorn buiten zitten te genieten van het zonnetje, vertelt Benjamin dat hij de stichting waar Gaby mee in zee wil gaan wantrouwt. Ik ben even in de stichting gedoken en ik vertrouw het gewoon niet zegt Benjamin met enige zorg. Benjamin vindt dat het hoog nodig tijd is voor een goed gesprek met Gaby. Hij heeft haar tenslotte eergisteren ook al aangesproken waarom er nog steeds niks is geregeld. Geïrriteerd vertelt Benjamin dat Gaby heeft beloofd om het op de webshop te zetten, maar tot de dag van vandaag staat er nog niks online. Gauw onderbreekt Bjorn Benjamin. Hij geeft aan dat Gaby gisteren wel spullen bij hem heeft aangeleverd, maar dat hij er niks mee gedaan heeft.

Het is zo’n natte vinger werk. Zij heeft die stichting ook helemaal niet benadert, of gezocht. Dit is gewoon een aanvraag van de stichting zelf. Ik heb die mail nog eens een paar keer doorgelezen, maar er klopt gewoon geen zak van zegt Benjamin. Hij is de laksheid van Gaby zat!

Het lijkt erop dat Benjamin er echt mee in zijn maag zit. Hij wil graag meewerken aan goede doelen, maar op dit moment heeft hij geen vertrouwen in de stichting. Het is toch vreemd dat een stichting geen geld heeft voor een eigen website? Ik krijg er een vieze smaak van in mijn mond aldus Benjamin.

Bjorn kan zich goed in het verhaal van Benjamin vinden. Hij vindt dat het lastig is om tot Gaby door te dringen. Ze wil iets, dan doet ze iets twee seconden en dan laat ze het weer vallen. Dan is het toch niet haar dingetje.

De twee mannen vinden het normaal dat Gaby zoekende is naar wat zij wel en niet wil. Maar als Gaby een opdracht aanpakt moet zij deze wel afmaken. Of zij het nu wel of niet leuk vindt. Benjamin besluit het gesprek van morgen af te wachten om dan vervolgens actie te ondernemen.