Wederom drama in de loods, dit keer niet huilen maar een felle discussie tussen Ivan en Cees.

Ivan en Benjamin hebben een gesprek over het schoonmaakrooster, regelmatig worden taken door bewoners niet uitgevoerd. Cees doet het vaak wel als het er niet van komt maar daar leren andere bewoners niet van aldus Benjamin. Geef mensen ook de kans om het schoon te maken. Als iemand anders het doet, dan heeft de verantwoordelijke geen kans om zijn taak alsnog uit te voeren. Ivan antwoordt dat het beter is om die persoon in zijn of haar gezicht aan te spreken. En dat er dan mensen bij hem komen klagen heeft hij niks mee, zo besprak Cees vanmorgen met Cees wie zijn taken allemaal niet doen. Hij lijkt zich er nogal aan te storen aan Cees. Ik heb mensen zien komen en gaan. Dit soort mensen gaan het niet lang volhouden, omdat je alleen maar jezelf ermee hebt. Hier kun je het beste gewoon naar iemand toegaan en het recht in zijn gezicht zeggen. Alleen op die manier ga je ver komen in Utopia. Cees heeft het gesprek opgevangen en mengt zich ook in het gesprek. En daar is Ivan blij mee want hij wil iets met hem bespreken. Ivan heeft namelijk gehoord dat Cees hem King Arthur noemt en spreekt hem daarop aan. Ik heb liever dat je gewoon tegen mij zegt wat er aan de hand is. Je gaat wel naar Benjamin toe en zegt dat ik King Arthur ben, maar je durft het niet tegen mij te zeggen zegt hij geirriteerd. Ik vraag me af waarom je me zo noemt. Cees antwoordt dat hij het als metafoor gebruikt. In het kader van wat ik heb gezien omtrent het eetgedrag. Als ik dat van jou vergelijk met wat er hier gemiddeld gegeten wordt, dan denk ik nou, dat heeft ie goed voor elkaar. Dat is King Arthur die zich de maaltijden toe eigent. Bijvoorbeeld de feta die overal wordt opgegooid, ik heb het nog nooit gekregen. Ivan kijkt verbaasd naar het geen wat Cees net uitgelegd heeft. Waar staat de feta dan? vraagt hij. Cees antwoordt dat het volgens hem in de kast staat. Exact! zegt Ivan, en waarom zou jij die niet mogen pakken dan? Dat is de privé-koelkast, voor iedereen. Waarom zou ik daar wel uit mogen eten en jij niet?” Cees zegt dat hij het niet weet. Dan kom je dat toch gewoon vragen? voegt Ivan eraan toe. Nu worden er namelijk zomaar conclusies getrokken. Ook geeft Ivan toe teleurgesteld te zijn in Cees. Ik dacht dat jij mij wel zou melden als er iets was. Op het moment dat jij mij in de ogen aankijkt en allemaal veertjes in mijn reet steekt. En vervolgens hoor ik dat jij mij achter mijn rug om King Arthur noemt. Dat vind ik laf.

Vervolgens start er een discussie, even kort samen gevat: Ivan vindt het niet eerlijk dat hij dingen van anderen moet horen. Hij had niet verwacht dat Cees zou roddelen over anderen. Cees geeft vervolgens een uitleg, in Utopia zoek je iemand om mijn hart te luchten, thuis doe je dat bij je vrouw en kinderen. Hier doe je dat bij een andere bewoner. Ivan begrijpt het maar volgens hem maar volgens hem zit het anders. Het is niet heel moeilijk. Als ik dit gesprek met iemand anders deel, dan is dat geen roddelen. Maar, als ik nog geen gesprek met jou heb gehad en ik ga wel met een ander over jou praten, dan heet het wel roddelen. Want op het moment dat ik het al met jou gedeeld heb dan heb ik niks meer te verbergen. Dan hoef ik er ook niet bang voor te zijn dat het als roddelen wordt gezien. Kom gewoon voortaan naar mij toe, dan kunnen we het als twee mannen onder elkaar oplossen. Cees antwoordt dat hij het ook fijn zou vinden als dat andersom ook gebeurd. Als hij op zijn fouten gewezen wordt leert hij er ook van.