We blijven er inderdaad maar over schrijven, Utopia the party. Ivan en Mark zijn het er absoluut niet mee eens dat het feest toch doorgaat. Ivan liet dat vanmiddag ook weer weten en krijgt van een aantal bewoners wat advies. Hij moet het gewoon loslaten…

Ivan zit samen met Rob en Benjamin in het kantoor. Al snel begint Ivan over het feest en benadrukt nogmaals dat hij er vertrouwen in heeft dat er geld verdiend gaat worden. Als je hier elf uur staat dan is het meer dan logisch dat mensen iets uitgeven, maar het gaat erom dat de evenementen die hierop volgen, op dezelfde manier zullen gaan. Rob snapt Ivan wel maar het afzeggen heeft volgens hem geen nut. Het is gewoon een super domme zet om de stekker eruit te trekken. We hebben er maanden aan gewerkt. Het liep niet, maar we zijn nu wel dichtbij het doel. Nou heb ik zoiets van oOver de streep met die kar en maak er een knaller van.’Het zal niet de klapper worden zoals we hadden gehoopt, maar we kunnen er wel degelijk iets uithalen. Ivan lijkt het wel met Rob eens te zijn maar hij stoort zich vooral om het feit dat iedereen zonder na te denken een go geeft. Heel veel mensen weten niet eens waarom zij hun hand omhoog steken. Het gaat mij erom dat mensen een beetje nadenken voegt hij eraan toe. Benjamin antwoordt dat hij voor het belang van de groep gestemd heeft en hoopt ondanks de meningsverschillen dat ze op hem kunnen rekenen tijdens het feest. Ivan lijkt er weinig zin in te hebben…

Niet veel later zitten Ivan en Cees op het rokersbankje. Cees is van mening dat Ivan er te veel bovenop zit. Dit concludeert hij onder andere naar aanleiding van Ivan’s emotionele speech. Daarin beschreef Ivan Utopia als zijn kindje. Je gebruikt het metafoor dat Utopia je kindje is, maar je vertelde mij ook dat jullie de afgelopen tijd veel stappen hebben gemaakt. Oftewel, het kindje groeit en wordt langzaam volwassen. Materialistisch gezien. Wat moet je dan doen als ouder? Ivan antwoordt dat je het kind los moet laten. Exact gaat Cees verder, misschien moet je daar eens aan gaan werken. Ik spreek uit ervaring, omdat ik zelf ook overal bovenop zat na mijn binnenkomst. Er hangt zelfs een bordje met de tekst de kunst van het loslaten. Daar werd ik op gewezen, nu jij nog!