Een nieuwe dag is aangebroken in Utopia, de Utopianen hebben gisteren een gezellige avond beleefd. Zo hebben ze het sprel weervolven gespeeld samen met de gasten die ook in Utopia bleven slapen. Ook leuk om eens een spel te spelen met de Utopianen. Maar nu is er weer een nieuwe morgen gestart dus is er weer nieuws te melden. Te beginnen met het volgende:

Gisteren deed Mark Cees na in zijn doen en laten. Hij sprak en deed zoveel mogelijk hetzelfde als Cees elke dag doet, dus ook de taken die erbij horen. Maar dat was gisteren en het duurde dan ook niet lang voordat Cees het door had. Vanmorgen had de oudste bewoner een mooie aanvulling op zijn imitatie dag. Weet je wat ik nou mooi zou vinden? zegt Cees tegen Mark. Jij hebt gisteren ervaren hoe het is om mij te zijn. Je hebt gemerkt waar mijn frustraties zitten. Eigenlijk zou je tijdens het volgende centraal even het woord moeten nemen en vertellen hoe het voelt om een dagje mij te zijn. En dat meer mensen dat eens zouden moeten proberen. Mark lacht als een boer met kiespijn en lijkt een beetje te twijfelen. Maar Cees ziet het wel zitten. Van jou nemen ze het aan, hè. Maar het is goed om nu even door te pakken. Taktaktaktaktak! En dan snappen ze mijn frustratie eindelijk. Dat ze gewoon hun bordje mét kruimels en al in de vaatwasser zetten. Spoel dat dan even af. Als je het afdroogt kun je het in principe gewoon terug in de kast leggen. Maar dat doen we niet… Maar of Mark dit nou echt zal doen in het centraal? We betwijfelen het…