Gisterenavond hebben Ivan en Stefanie een gesprek gehad bij de veranda. Stefanie was wel een beetje bang of nerveus om het gesprek met Ivan aan te gaan. Ze had namelijk het gevoel wat heb ik nu weer fout gedaan?

Zodra de twee zitten begint Ivan te vertellen, ik zit toch een beetje tegen dingen aan te hikken. Je bent een hele tijd heel goed bezig geweest en je was een echte teamplayer, maar nu loop ik toch tegen dingen aan. Waar ik mee zit is jouw houding de laatste tijd en dan heb ik het vooral over ‘nee’ zeggen tegen een taak. En als je ergens op wordt aangesproken heb je er ook schijt aan. Ook kan het in Ivan zijn ogen niet dat ze haar taken niet doet vanwege migaraine maar drie uur laten wel biertjes gaat drinken. Ik respecteer je wel benadrukt Ivan maar doe voortaan gewoon je taken voegt hij eraan toe. Ik heb het gisteren niet in het centraal gedaan omdat ik respect voor je heb. Wat is er met je aan de hand vraagt hij door, en hoe lang ga je je nog zo gedragen?  Ik vind het gewoon zonde om te zien dat je niet diegene bent die je kan zijn voegt hij er liefdevol aan toe. Ik wil weten: wanneer komt de Stiff terug van drie weken geleden? Stefanie antwoordt daar nog geen antwoord op te kunnen geven. Ik zit gewoon heel erg met mezelf in de knoop voegt ze eraan toe. En er zit geen klokje in mijn hoofd dus ik weet het niet. Maar het gaat steeds beter. Ivan benadrukt dat hij er voor haar is, ik ben je grote broer en ik vindt je lief maar ik zal je ook zeggen waar het op staat. Gelukkig was het geen harde uitbrander waar Stefanie zo bang voor was. Zal ze iets gaan doen met het advies van Ivan?