Op de slaapkamer zoekt Nicole toenadering tot Armanda. Ze voelt al een tijdje dat het niet goed zit en ze wil de lucht klaren. Tijd voor een confrontatie!

Nicole heeft tegen Armanda gezegd dat zij de nieuwe Nicoline is en daar voelt zij zich niet prettig bij. Volgens Nicole heeft Armanda het niet goed begrepen. Nicoline was net als Armanda idealistisch. Zij heeft heel hard moeten strijden in de groep om haar idealen waar te maken. Volgens Nicole is het verschil dat Nicoline nooit zeurde maar Armanda wel. Nicole doelt erop dat Armanda haar te veel druk oplegt. Armanda is het daar niet mee eens. Meerdere bewoners ervaren die druk helemaal niet. Het kan dus ook aan Nicole zelf liggen. Het is in ieder geval niet zo bedoeld volgens de veganist. Nicole had meer verwacht dat ze met Armanda over meer dingen zou kunnen praten dan veganisme. Dat mis ik nu een beetje voegt ze eraan toe. Ik voel nu een muur tussen jou en mij.  Maar jij komt ook niet naar mij toe hè? merkt Armanda op. Die muur is niet alleen mijn ding, het is een wisselwerking. Nicole geeft toe dat ze soms zo reageert uit een bepaalde onmacht die ze ervaart. Ik vind het veganisme een grote stap om te maken en misschien reageer ik soms zo heftig uit een bepaald schuldgevoel. Beter doe je inconsequent goed, dan consequent fout. Moeilijker moeten wij het niet maken aldus Armanda.  Nicole biedt vervolgens haar excuses aan en zij krijgt een knuffel van Armanda. Het lijkt allemaal weer koek en ei te zijn want de meiden praten meteen over discussies die ze kunnen op gaan zetten… Eind goed al goed!