Net zoals gisteren begint de dag weer goed, Ivan is namelijk naar de brievenbus geweest en vond daar een belangrijke mededeling per post. Zodra iedereen bij elkaar zit begint Ivan te vertellen wat er in de brief vermeld staat. De Utopiaan van het jaar heeft niet alleen rechten, maar ook plichten. Hij heeft vanaf nu precies één uur om een bewoner weg te sturen. Daarna moet de bewoner binnen een uur Utopia weglaten. De bewoners reageren geschokt. Mark vraagt nuchter wie er naar huis moet, dat maakt de keuze ook makkelijker. Naomi begint te huilen, ik weet niet of ik daar goed aan doe. Ook Gina begint te huilen en kijkt droevig. Gabriëlle pinkt ook een traantje weg. Je moet wel beseffen hoe sterk je bent zegt ze tegen de twee.

Vervolgens gaat Wim naar Ivan, hij vertelt dat hij thuis erg mist. Ik heb al veel gedaan in Utopia… Ivan onderbreekt hem, jij bent nog niet klaar. Ik heb je nodig voegt hij eraan toe. Wim antwoordt dat hij thuis ook nodig heeft… Niemand wil naar huis. Ik zou het niet erg vinden gaat hij verder. Ook in de loods wordt er natuurlijk over gesproken en in het bijzonder over Wim. Hij zit de laatste tijd niet lekker in zijn vel en zou wellicht naar huis willen.

Ivan neemt vervolgens Naomi mee naar buiten om een wandeling te maken. Ze is volledig overstuur. Ik weet het niet zo goed zegt ze snikkend. Ik zit er al zo lang en daar ben ik trots op. Ik wil niemand teleurstellen en ook geen spijt krijgen voegt ze eraan toe. Ivan legt zijn jas om Naomi’s schouders. En vertelt dat haar ouders trots op haar zijn en luistert naar wat Naomi wil zeggen. Volgens mij heb je niets meer te bewijzen zegt hij. Naomi legt snikkend haar hoofd op Ivans schouder. Ik weet niet of ik hier wel weg wil snikt ze. Ivan spreekt haar bemoedigend toe ze hoeft nergens spijt van te krijgen want ze heeft steeds doorgezet. Daarom juist antwoordt Naomi, dan vind ik het zo slap als ik nu ga. Ivan kijkt haar even aan. Ik ga gewoon weigeren lacht hij. Naomi probeert Ivan duidelijk te maken dat ze zich moet herpakken en dat ze toch niet weg wil.

Ivan gaat ook nog het gesprek aan met Bas rn Cees  uiteindelijk roept Ivan de groep bijeen…

Ivan staat met benen gespreid en zijn handen op zijn rug. Lastige keuze begint hij, ikben blij dat het mij iets makkelijker is gemaakt. Ik had natuurlijk ook een eigen voorkeur dus Bas, jij mag blijven. Na dit grapje wordt zijn gezicht weer serieus. Als hij vanuit emotie kijkt, zijn er veel mensen die hij niet los kan laten. Rationeel bekijkt hij naar visie en doelstelling van Utopia 2016. Dat zijn dan ook zijn criteria geworden. Ik weet dat Wim het heel moeilijk heeft en dat hij daar al een paar weken tegenaan botst, maar ook dat dat komt omdat wij te weinig waardering uiten. Utopia heeft je nodig en ik heb je nodig. Hij denkt dat het tijdelijk is en legt uit dat sommige bewoners dankbaar zijn geweest langer te blijven dan ze eigenlijk hadden gewild.

Ivan vervolgt dat hij het knap vindt dat Cees zich wilde opofferen, maar dat ze hem nodig hebben. Naomi begint te huilen. Er blijft er maar een over, zegt Ivan. Naomi, ik weet dat je het ziet als opgeven, maar jij geeft niet op. Het is een keuze die ik nu voor jou maak. Hij vertelt hoe ze is gegroeid en alles heeft behaald wat ze kan behalen. Ze heeft een grote toekomst buiten en haar ouders zouden trots zijn.

De groep is stil. Naomi huilt hard. Dan begint Naomi te praten. Ze vond het te makkelijk om zo de poort uit te lopen. Ze wil andere mensen een kans geven door nu naar huis te gaan. En ik vind het echt moeilijk om Uotpia los te laten. Ze heeft veel gedaan en mooie vriendschappen gemaakt. Maar ik ben ook echt op. Ik kan me vaak niet herpakken. Het is goed. Ik kan hoe dan ook trots de poort uit. Met een snik in haar stem geeft Gabriëlle  aan dat ze Naomi een applaus wil geven voor afgelopen jaar.

Vanavond wil Naomi een logeerpartijtje houden. Iedereen mag bij haar slapen.  Ik ga jullie allemaal stuk voor stuk missen, man. Rowena zit stilletjes te huilen. Dan staan de inwoners op om Naomi te knuffelen. Gelukkig blijft ze nog even. Het Utopia avontuurvan Naomi zit er bijna op  heeft Ivan een terechte keuze gemaakt?