Michael en Dominique hebben zojuist een goed gesprek gehad. Het onderwerp? Het ging over gisteren toen Michael zijn frustraties uitsprak over het geklef tussen Do en Bas.

Michael is druk bezig met het schillen van aardappels. Dominique komt aangelopen en biedt haar hulp aan. Ben je al klaar? Of zal ik je even helpen begint ze tegenover Michael. Maar Michael heeft geen hulp nodig. Ik ben al bijna klaar. Michael begint vervolgens over gisteren en is benieuwd of hij Do heeft laten schrikken. Ik voel me er wel een beetje k*t onder voegt hij eraan toe. Dominique valt een beetje stil en Michael legt uit dat hij aan de ene kant blij is dat hij eindelijk echt zichzelf heeft laten zien door zo direct te zijn. Maar aan de andere kant zou hij willen dat hij het iets subtieler aangegeven had. Ja antwoordt Do maar ik kwam wel naar jou toe gelopen en dat was een mooie opening voor je. En volgens mij was mijn reactie ook goed genoeg om jou te laten weten dat ik het respecteer dat je het zo tegen me hebt gezegd. Dus je hoeft je echt niet rot te voelen hoor. Ik ben je eerder dankbaar benadrukt ze. Michael lijkt opgelucht door het geen wat Do zojuist zei. Ik weet ook wat verliefd zijn met je doet en ik vind het zo mooi verliefdheid, maar misschien had ik het anders moeten formuleren geeft hij toe. Ik denk dat het ook te maken heeft met dat je je eigen vriend mist antwoordt Do. En natuurlijk gisteren het hele botoxverhaal. Misschien werd het allemaal iets teveel. Eind goed al goed?