Iedereen zit toch nog van de evaluatie en Michael begint te vertellen. Hij is nerveus dus heeft het een en het ander op geschreven. Eerst richt hij zich nog even op Cees, ik ben heel erg trots op je. Ik heb je nodig hier en jij maakt me sterk voegt hij eraan toe. Dan haalt hij er een briefje bij en begint voor te lezen:

“Lieve Utopianen, ik ga iets persoonlijks vertellen en dit zal enige discussies veroorzaken. Ik ga me kwetsbaar opstellen en iets met jullie delen wat een grote rol in mijn leven speelt. Dit is het mooiste wat ik mee kan geven wat persoonlijk is voor me.”

Uiteindelijk legt Michael het briefje weg en vertelt verder. Ik heb gebeld met de botox kliniek om mezelf een kleine renovatie te geven.  Ik wil graag voor jullie geld er mee verdienen. Ik vind het belangrijk dat ik er goed uit zie en ik wil er geld voor jullie mee op halen. Dit is mijn werkvlak en daar moet ik het mee doen. De ene heeft make-up of een kapper nodig, ik heb dit nodig voor mijn werk. Vervolgens geeft Michael toe dat dit voor negentig procent de reden is dat hij botox in Utopia wil. En de andere tien procent zijn persoonlijke redenen. Michael veegt zijn tranen weg en zegt geen homo te zijn, maar ik ben hetero. Hij heeft zich altijd een vrouw gevoeld, die op mannen valt. Kortom Michael is een vrouw, geboren in een mannenlichaam, en heeft daar heel zijn leven mee moeten dealen. Ik ben op mijn negentiende begonnen aan hormonen, als transformatie naar een vrouw toe. Ik doe als een vrouw en ik ben een vrouw. Helaas stootte mijn lichaam de hormonen af legt hij verder uit. Botox kan een vervanger zijn voor de hormonen en ik wil graag toestemming van de groep. Het heeft heel veel jaren gekost om me open te stellen gaat hij verder. Nu heb ik een vriend maar dat heeft heel lang geduurd omdat ik niet wilde accepteren dat ik homo was. Samen met psychologen en psychiaters ben ik er toch gekomen. Als botox bij kan dragen aan mijn geluk dan doe ik dat. Benjamin, Ivan en Rob snappen heel goed wat Michael bedoelt, maar ze vinden het zo zonde. Je bent een knappe jongen merkt Rob op. Ik accepteer je zoals je bent en ik waardeer je. Ik zie geen Michael of Megan, ik zie jou, als persoon zegt Ivan vervolgens. Maar waar Ivan wel tegen aanloopt is dat Michael zo graag zich zelf wil zijn, maar toch zo veel aan zichzelf wil veranderen.

Benjamin vindt het op zijn beurt wel storend dat hij niks gezegd heeft tegen de groep. De arts staat morgen om 11:00 uur al op de stoep, terwijl de groep het er misschien niet mee eens is. Ook Ivan baalt ervan dat Michael niet transparant is geweest. Het is iets wat Utopia aangaat en niet één persoon voegt hij eraan toe. Volgens Michael komt dat ook een beetje door zijn karakter… Uiteindelijk wordt het Michael allemaal even te veel. Hij snapt heel goed dat hij het misschien anders aan had moeten pakken, maar dit was zo belangrijk voor hem. Het is zijn lichaam en zijn keuze, iets heel persoonlijks. De hele renovatie krijgt Michael gratis van de kliniek hij moet alleen de onkosten van de twee artsen betalen en dat is 375 euro. Michael komt dan met de hamvraag of hij 375 euro mag lenen voor zijn investering. Ieder individu vindt zijn verhaal heel mooi en ze zijn blij dat hij dit verteld heeft, maar misschien moeten ze er toch even een nachtje over slapen. Laten we dan nog even nagenieten van Cees zijn verjaardag zegt Michael om het ijs te breken. Dan krijgt hij van iedereen een dikke knuffel, ze zijn trots.