Hoe waren je aardappeltjes gisteravond? vraagt Wim aan Mark. Mark gebaard dat ze heerlijk waren. Er was daar nogal een discussie over in de kamer gaat Wim verder. Toen ik probeerde te slapen. Oh, echt waar? Waarom? Wie zei dat? vraagt Mark vervolgens. Ja, dat mocht niet vertelt Wim. Iedereen op de kamer vond dat. Behalve ik. We moeten de rest van de week ook nog en dit en dat. Mark vraagt zich op zijn beurt af waarom diegene dan niet naar hem toe zijn gekomen. Wim ziet ook de problemen niet, er zijn immers nogal wat aardappelen. Zo’n 25 kilo. Ik had wel heel graag gehad dat Ramona naar mij toe kwam merkt Mark op. En op dat moment komt Ramona langsgelopen en vangt het gesprek op. Nou er was in de kamer een discussie over dat er honger was begint Ramona. Mark valt haar in de rede er is een wezenlijk verschil tussen honger en trek. En ik had trek. Honger moet je niet noemen. Wij hebben geen honger benadrukt hij. Volgens Ramona zijn er genoeg mensen in Nederland die met honger naar bed gaan. Trek zegt Mark, honger hebben wij niet roept hij erachteraan. Ramona legt vervolgens uit waar de discussie over ging. Er werd gesproken over hoe we beter boodschappen kunnen doen. Sommige mensen kunnen anders niet genoeg eten. En toen ging het even over de aardappels en Benjamin had gezegd dat de aardappels van Le Luifel niet gebruikt mochten worden. Wim benadrukt nogmaals de hoeveelheid aardappels voor één week. Ramona antwoordt vervolgens dat ze ook niet wist dat Mark aan het bakken was. Maar er kwam gewoon een discussie over.  We gaan het doel voorbij. Het gaat er gewoon om dat we erachter staan dat wij laten zien dat we mee doen. Dus ik snap niet dat je boos bent, want het ging niet zo zeer om dat jij aardappels aan het bakken was. Mark lijkt nogal een beetje pissig te zijn. Die discussie vindt hij nergens op slaan. Er wordt de laatste tijd sowieso veel gerodeld voegt hij eraan toe en daar ben ik een beetje klaar mee. Volgens Ramona moet Mark zelf inschatten wat je wel en niet kunt maken…