Wim, Rob en Bas zijn genomineerd

Tijd voor de nominaties, de stemronde! De bewoners zijn bijeen gekomen om elkaar stemmen te geven. Ook worden de stemmen van het publiek bekend gemaakt. Uiteindelijk blijven er drie of meer bewoners over die genomineerd zijn. Na één uur uitloop gaat de stemronde eindelijk van start…

Cees heeft de enveloppen gehaald en legt eerst nog even de stemregels uit. De publieksstemmen worden als eerste bekend gemaakt. De eerste publieksstem is voor Do, de tweede stem is voor Cees en de laatste is voor Ivan. Daarna begint de normale stemming, Victoria begint.

Zodra ze staat begint ze te vertellen, de eerste negatieve stemming voor mij. Negatief past bij mij niet in Utopia, mijn stemmen zijn dus ook niet negatief. Ik heb veel nagedacht en gesprekken gehad. Iedereen weet wat mijn Utopia is en van die basis ben ik mijn stemmen gaan bepalen. Persoonlijke groei, gevoel voor de groep en sterke persoonlijkheden zijn belangrijk. Ik ga het niet langer maken dan nodig. Één stem voor Bas, de liefde voor de dieren zou ik meer in de samenleving willen. Groei is belangrijk en als je het gevoel hebt dat je alles hebt gegeven wat erin zit dan is het tijd om verder te gaan buiten Utopia. Wim, twee stemmen voor jou.

Dan is Gabriëlle aan de beurt. Ze heeft getwijfeld om stemmen te verdelen maar gaat toch vol op Wim. Je bent klaar, je kunt niet meer en het is tijd om plaats te maken voor een ander. Drie stemmen voor Wim dus.

Rowena zegt dat het voor haar simpel was. De vorige stemming heb ik ook zo gestemd. Wim je krijgt 3 stemmen voor mij. We zijn een aantal maanden verder, ik waardeer je. Je bent een harde werker maar ik weet waar je het liefst wil zijn en dat is thuis.

Gina zegt eerlijk dat ze anders wilde stemmen. Ze dacht eraan om op Do te stemmen, je moet meer met anderen bezig zijn. En niet alleen met Bas. En ik had er twee aan Cees willen geven. De groep heeft veel irritaties. Je hebt niet altijd gelijk. Maar mijn stemmen gaan naar Wim, je bent niet gelukkig. Je laat je negatief uit over Utopia en ik gun het je om naar huis te gaan.

Do zegt dat het haar eerste keer is. Ze vind het eng en vervelend, iedereen mag er zijn. Maar het hoort erbij. Ik vond het erg lastig. Ik ga mijn stemmen verdelen en zijn niet negatief bedoeld. Mijn eerste stem gaat naar Bjorn. Ik hoor je veel over thuis maar we hebben je nog nodig. De tweede stem gaat naar Wim, ik geloof ook dat je hier klaar bent. Pak je leven buiten op. Mijn laatste stem was het moeilijkste. Michael, ik vind je lief maar het andere moment weet ik niet waar ik je heb. Hoe ik tot je kan komen.

Ramona heeft een mooi gesprek met iemand gehad. Ik vond het heel lastig, en heb tot net getwijfeld. Ik heb respect voor wat je hebt gedaan. Maar ik zag aan je dat het je tijd is. Ik gun het je om naar huis te gaan. Twee voor Wim. Mijn laatste stem, gaat naar Rob. Ik merk dat je kei hard aan het werk bent. Ik zou willen dat je je meer mengt in leukere dingen zoals groep dingen.

Rob neemt het woord, ik stem niet op matties. Behalve als ze ongelukkig zijn, je krijgt mijn drie stemmen. Ik wil je niet missen, je tijd is klaar hier. Wim je krijgt drie stemmen.

Wim vindt het lastig, mijn Utopia bestaat uit eerlijkheid, oprechtheid en vriendschap. Er is hier een iemand die hier niet in past en dat is Bas. Bas jij krijgt er drie.

Cemal vindt het ook moeilijk, ik zit hier pas één week. Ik heb bepaalde situaties bekeken. Zo ook Rob die niet vaak met groep dingen doet, één stem voor jou. En één naar Wim die iets minder sociaal is. En mijn laatste gaat naar Benji. Ik heb je nog niet echt gesproken.

Benjamin heeft bedacht meer op persoonlijke voorkeur te stemmen. Maar dan is er dus iemand die me aan het hart gaat, Wim ik heb het over jou. Ik zal verslagenheid in je ogen en toen dacht ik het is tijd. Met pijn in het hart krijg jij er drie.

Michael zegt dat het huilen nader staat dan lachen. Ik heb iemand afzijdig gehouden, ik vond het moeilijk om diegene een stem te geven. Wim deze is van jou, ik vind het gewoon moeilijk. Je brengt goeie energie naar me toe. Dan een ander ding, als ik mijzelf wil zijn komen er opmerkingen dat er geen modeshow is. Kijk eerst naar jezelf en dan pas naar een ander. Twee stemmen voor Rob.

Bas zegt tegen Wim dat hij vorige keer al op hem gestemd heeft. Ik zag niets anders dan bouwen, je hebt nu een bar gebouwd. Je krijgt van mij drie stemmen.

Bjorn zegt goed te weten op wie hij altijd zou stemmen, behalve bij deze. Ik heb met Wim gesproken en iedereen ziet dat. Maar ik krijg het niet over het hart. Dus ik ga verdelen, iets wat ik nooit heb gedaan. De eerste gaat naar Cees, ik vind je een toffe peer. Maar af en toe ben ik bang dat je straks nog meer gaat controleren. Het letten op anderen is niet nodig. Mijn tweede stem was net zo lastig. Van de week heb ik een gesprek met Do gehad. We weten wat we hebben besproken maar sinds dat gesprek ben ik positief verrast. Ik geef je toch een stem omdat ik hoop dat dit een nieuw begin is. De laatste gaat toch naar Wim, ik weet hoe erg je thuis mist. Als je niet meer op je plek zit zit je niet meer op je plek.

Cees heeft verschillende mensen waar hij wel een stem aan zou kunnen geven. Ik heb besloten om een paar stemmen te geven aan iemand die veel heeft bijgedragen. Kijk maar om je heen we zien het. Het laatste Wim, is de bar. Maar je hebt ook in een gesprek aangegeven dat je hier niet meer wil zijn. Twee stemmen voor jou. De laatste stem heb ik veel moeite gehad om die toch te geven. En toch ga ik het doen. Want ik heb begrepen dat je ook eerlijk moet zijn. Die stem geef ik dan aan iemand die veel voor Utopia betekend, goud gehaald heeft. Maar toch in zijn gedrag dingen laat zien die ik niet kan waarderen. Dat is soms tierend en vloekend en daar waar ik moeite mee heb. Zie dit als een positieve stem, één stem voor jou.

Ivan gaat als laatste, hij maakt het niet spannender dan het is. Ik heb je in januari niet naar huis gestuurd. Ik dacht dat je uit je dipje zou komen. Ik gun het je om naar huis te gaan, dat is het! Drie stemmen voor Wim.

Dit houdt in dat Wim (31 stemmen), Rob (4) en Bas(4) genomineerd zijn. Morgen komen twee van de potentiële bewoners in Utopia. Één van hen blijft over en diegene mag uiteindelijk kiezen wie er in Utopia mag blijven.