Bjorn is inmiddels al een tijdje niet meer in Utopia te vinden. Maar hoe kijkt hij tegen zijn tijd in Utopia aan? Voordat hij echt naar huis ging gaf hij nog een interview wat we in dit bericht voor je zullen omschrijven.

Bjorn voelt zich na zijn vertrek bizar, vijftien maanden terug. Toen ik binnen kwam was alles nieuw. Je weet dat je daar vijftien maanden gaat zin op de plek waar je binnen stapt. Ik kwam binnen met meerdere doelen. Groot feest geven, de BV professioneler maken. Van kleine visitekaartjes tot handtekeningen. Ik had nooit gedroomd of gedacht dat ik zoveel van de mensen ging houden die ik hier heb ontmoet. Dat vind ik bijzonder en past ook wel onder het rijtje liefde. Spijt van de dingen die ik gedaan heb heb ik niet. Maar misschien valt er wel één ding onder spijt, dat ik Utopia niet eerder ben binnen gestapt. Er is heel veel liefde geweest maar er is nooit de liefde van mijn leven binnen geweest. Ik had nooit verwacht dat ik zou gaan zingen, tot ik hier kwam en een aantal mensen gingen pushen dat ik er wat mee moest doen. En uiteindelijk Live in de loods gedaan en opgetreden voor tweehonderdvijftig man. Ik vind het geweldig dat ik dat heb mogen doen en keihard gegroeid ben. Ook in het presenteren en weet dat ik daar verder in wil. Dat is ook een ding waarvoor ik keihard ga werken hierbuiten. Als persoon ben ik gewoon gigantisch gegroeid en dat is onvoorspelbaar. Ik denk dat aanvaringen in Utopia niet te vermijden zijn. Gewoon omdat je zo dicht op elkaar leeft en bent, 24/7. Aanvaringen zijn alleen maar goed, dan ga je elkaar begrijpen. Een hoogtepunt kan ik niet noemen, het zijn er heel veel. Als je dan één ding moet kiezen is dat toch wel persoonlijke groei. Ik weet van mijzelf dat ik hier uitkom als een andere Bjorn toen ik hier binnen kwam. Ik ben door diepe dalen gegaan en veel hoogtepunten gehad. En dat heeft zich gecreëerd zoals ik hier nu sta. En dat is het allermooiste wat ik mee heb kunnen maken. Het is uniek, een ervaring vanaf dag één tot nu ik eruit ben. Echt een bizar verhaal gewoon! Ik ben niet vaak sprakeloos maar dit is toch wel iets waarvan ik dat kan zijn. Ik wil iedereen bedanken en nogmaals jullie zijn nog niet van mij af. En nu stop ik want anders moet ik weer huilen en dat kost mij weer een kratje! Dank jullie wel! Succes in de buitenwereld Bjorn!