We blikken nog even terug op afgelopen avond, Cemal was toen zichzelf even helemaal kwijt en ging naar Romy voor wat afleiding…

Het gesprek vond plaats in de slaapkamer, daar begon Cemal het gesprek. Er is veel gebeurd deze week, ik voel me een beetje naar. Heb je daar een reden voor of komt het uit het niets? vraagt Romy nieuwsgierig. Ik ben van de week toch zo boos geworden antwoordt Cemal. Dat vind ik gewoon k*t. Het is zeven jaar geleden dat ik voor het laatst zo boos ben geweest voegt hij eraan toe. Romy begrijpt Cemal wel, daar ben je dus een beetje van geschrokken? Het is niet heel gek hoor vervolgd ze. Je moet het hier allemaal opkroppen en misschien ben je wel wat gespannen door de nominatie die gaat komen? Waarop Cemal knikt. Hij geeft Romy gelijk, maar stelt haar gerust dat het uiteindelijk wel weer goed komt. Als je lekker wilt wandelen vanavond of iets… We kunnen altijd er even uit hé oppert Romy. Of misschien moet je eventjes alleen zijn Cemal, dat vindt je ook soms fijn. Cemal knikt opnieuw, ik ga even een uur tot anderhalf uur wat voor mezelf doen, daarna ben ik weer gezellig beloofd hij. Daarna gaat Cemal richting de dieren om tot zichzelf te komen.