Jessie heeft besloten om vaker in de ochtend te beginnen met sporten. Zo kan hij zijn hoofd leegmaken en de dag goed beginnen. Hij is in het fitnesshok en maakt gelijk zijn eerste breekpunt mee.

Jessie is bezig met zijn work-out op de hometrainer. Hij is aan het fietsen. Dan voelt hij dat er emoties op komen en hij stopt met fietsen. Hij stapt van de hometrainer af en gaat rustig op de bank zitten. Hij neemt een glas water. Als hij eenmaal op het bankje zit, komt er nog meer verdriet bij hem naar boven. Hij probeert zichzelf te vermannen. Hij wilt duidelijk niet zijn emoties laten zien en zijn gevoelige kant wilt hij niet aan de buitenwereld vertonen. Hij roept naar zichzelf dat hij zichzelf niet zo moet aanstellen.

Niet veel later is hij weer wat afgekoeld. Hij is wat minder emotioneel en gaat weer verder met het fietsen op de hometrainer. Toch merkt hij snel dat het sporten niet veel helpt. Hij stapt van de fiets af en besluiten om naar buiten te lopen. Als hij langs de dieren loopt, blijft hij even staan. Hij veegt de tranen van zijn gezicht en mompelt tegen zichzelf. Hij vindt zichzelf een watje, omdat hij zijn emoties niet kan bedwingen. Hij loopt rustig terug naar de loods.

Als hij in de loods aangekomen is, blijft het niet ongemerkt dat Jessie een traantje heeft gelaten. Jessie legt aan Bas uit waarom hij moest huilen tijdens het sporten. Jessie geeft aan dat hij tijdens het sporten muziek aan het luisteren was, van Gert-Jan. Het nummer Kleine Jongen van Andre Hazes kwam op. Hij luisterde dit in het verleden altijd met zijn papa en zong met het nummer mee. Hij krijgt op het moment van het vertellen weer tranen in zijn ogen. Door de tranen heen lacht hij tegenover Bas en noemt zichzelf een slappeling.

Iedereen heeft wel een breekpunt gehad in Utopia. Vinden jullie dat Jessie te streng is voor zichzelf?