Bronno heeft inmiddels Utopia verlaten, dit heeft Karin besloten. In het centraal werd zijn afscheidsbrief ook voorgelezen. Dit kun je hier nog eens terugkijken. Maar hoe reageerde de bewoners net nadat Bronno Utopia verliet?

Karin & Jessie
Ben je blij vraagt Karin aan Jessie. Ja antwoordt hij, ik wil ook helemaal niet naar huis. Ja gaat Karin verder, jullie hebben het beleefd en ik vond Bronno echt een geweldig mens hoor, dat meen ik! Ik denk dat het met Bronno leuk is om gewoon een stukje te gaan varen gaat Cemal verder, gewoon buiten en dit hierbinnen allemaal.. tsja.

Romy & Cemal
Cemal was een beetje emotioneel na het vertrek van Bronno. Het was gewoon een goede vent benadrukt hij tegenover Romy. Romy is het met hem eens, ik vind het ook zo mooi om te weten dat hij het nu veel beter gaat krijgen. Hij had het helemaal niet naar zijn zin hier, alleen gisteravond dan even voegt ze eraan toe. Toen merkte ik wat die man allemaal kon gaat Cemal verder, dat we hem echt nodig hadden. Maar hij heeft het gewoon niet laten zien joh! Ja antwoordt Romy dat kwam omdat hij niet met de drukte kon omgaan en met de manier hoe hier wordt geleefd. Cemal geeft toe dat hij Bronno wel gaat missen. Romy troost hem, en benadrukt dat het voor hem niet de juiste plek was hier.  En hij moet nu ook lekker naar Frankrijk gaan, geen geluiden en gewoon lekker genieten. Dat is voor Bronno veel beter. Hij hield wel van drukte aldus Cemal, hij was drukker dan dit, maar thuis vindt hij de rust die je hier niet kan vinden. Romy knikt, je bent ook zo’n lieverd hé zegt ze tegen haar vriendje. Cemal geeft aan dat dit de eerste keer is dat hij zich kwetsbaar opstelt. Als ik naar huis ga moet je nog meer huilen grapt Romy. Dan nog wel harder antwoordt Cemal.

Rob vindt een brief Bronno
Na het vertrek van Bronno vindt Rob een kladblok met daarin wat aantekeningen van Bronno. Bronno schreef hier over zijn ideeën en Rob leest het aandachtig door. Het ontbreekt hier aan ideeën leest Rob voor. Eigenlijk leven wij nog steeds in de realiteit van buiten en willen wij hier bereiken wat ze buiten hebben. We proberen gebruik te maken van de camera’s in plaats van ze proberen te vergeten. Invloed van buitenaf is nog steeds te groot. Waarom niet twee maanden open en dan twee maanden weer dicht? Waarom niet verdienen wat nodig is en dan weer op slot? Worden mensen dan niet gelukkiger en creatiever? Is het niet zo dat je een jaar van je leven opgeeft om echt een andere ervaring op te doen en iets anders doen dan je buiten deed? Rob kijkt op van de brief en lacht hardop. Grappig zegt hij tegen Victoria. Ja, heel mooi en ook nu wel van toepassing antwoordt Victoria.

Dan volgt een afscheidsbrief
Victoria leest voor tijdens het centraal de afscheidsbrief van Bronno voor. Er was een moment dat ik tot de ontdekking kwam dat ik hier niet ga aarden, of dit wel de plek is waar ik het een jaar ga uithouden. En dat lag niet zozeer aan jullie, maar aan vele aspecten en vooral aan mezelf. Ik heb veel geleerd hier en ook genoten en daar wil ik jullie allen voor bedanken. De rest kun je in dit bericht terugkijken. Heb je het vertrek van Bronno gemist? Geen nood! Kijk het hier even terug: