Nog wat nieuws van afgelopen avond, Karin heeft een nieuw doel voor ogen. Ze wil namelijk Do meer bij de groep betrekken en denkt haar wel te kunnen helpen. Ze ging het gesprek met haar erover aan…

Karin sprak Do buiten aan, ze maakt duidelijk dat Do misschien iets meer in de loods zou moeten doen. Ik doe ongelooflijk veel buiten de loods antwoordt Do terug. Ik zie geen één vrouw buiten een atelier bouwen en schilderen voegt ze eraan toe. Karin reageert dat ze het snapt maar misschien is het handig als Do meer haar gezicht laat zien. Volgens haar zijn er bewoners die denken dat je weinig doet. Misschien moet je bijvoorbeeld ’s ochtends een uurtje gaan dweilen en ga je daarna door met je werkzaamheden buiten oppert Karin dan. Maar Do denkt daar toch iets anders over. Zo vind ze dat anderen verder moeten kijken dan alleen binnen de loods, buiten is er immers genoeg te doen. Ik had geen idee van dat dit een probleem zou zijn gaat ze verder. Niemand is naar mij toegekomen benadrukt ze. Ik probeer je alleen wat meer bij de groep te betrekken zegt Karin. En dat kun je doen door je gezicht iets meer in de loods te laten zien denk ik vervolgt ze. Ik vind het juist fijn om soms gewoon lekker op mezelf te zijn reageert Do. Volgens Karin moet Do beter door de ogen van de groep kijken. De groep ziet Do binnenkomen, bordje pakken en eten en weer vertrekken naar buiten legt ze uit. Dus jij vindt dat ik, binnen in de loods, te weinig betrokken ben? vraagt Do door. Ja, dat vind ik antwoordt Karin. De twee lopen vervolgens weer terug richting de loods en Do zegt dat iedereen heeft zijn of haar eigen taak. Ik zie bijvoorbeeld ook niemand de eenden eten geven voegt ze eraan toe. Do rondt het gesprek af door te zeggen dat ze vindt dat degene die er problemen mee hebben maar gewoon naar haar toe moeten komen zodat ze kan uitleggen wat ze allemaal buiten de loods voor Utopia doet. Zijn jullie het met Karin eens?