Nog meer nieuws van afgelopen avond, Ramona was nogal overstuur. Karin besloot het gesprek met haar aan te gaan om te achterhalen wat er precies aan de hand is.

Ramona lag al op tijd in bed Karin merkte dit op en ging naar haar toe. Al snel komt de vraag wat er aan de hand is. Ik ben woest antwoordt Ramona zachtjes. Woest? Op wie? vraagt Karin aan haar mede bewoner. Ramona vertelt is erg emotioneel te zijn omdat haar moeder gisteren is langs geweest. Ik zie dat ze het moeilijk heeft zonder mij en ik mis haar. En dan ben ik weer keihard aan het werk en dan zie ik dat er mensen weer niks doen. Ik vind dat vervelend en moet mezelf continu verdedigen. Ik word daar heel verdrietig van voegt ze eraan toe.  Karin wrijft over haar hand om haar gerust te stellen. Jessie die ook op de kamer aanwezig is vraagt waarom Ramona dan niks zegt tegen de mensen die niks doen. Ik ben het continu aan het zeggen antwoordt ze. Ik heb net ook weer ruzie gemaakt en heb weer moeten schreeuwen. Ik ben er moe van om te moeten schreeuwen. En vertelt dat ze niet eens tijd had om even bij te komen na haar voorstelling van vanmiddag. We moest meteen weer aan de slag. Volgens Jessie heeft iedereen het recht om nee te zeggen. Dan zeg je nee en dan loop je naar andere mensen en zeg je dat het nu hun beurt is. Romy die ook in de kamer zit vindt op haar beurt dat er dan niemand iets doet. Volgens Ramona zijn het altijd dezelfde mensen die nee zeggen. Als je een goed bedrijf hebt, kun je ook geen nee zeggen. Want dan gebeurt er niks voegt ze eraan toe. Wel heeft Ramona besloten dat ze vanaf nu nee gaat zeggen. En Jessie laat weten dat hij over een beloningssysteem denkt om te introduceren om mensen zo te belonen voor hun harde werk.