Do en Bas liggen samen in de caravan. Do vertelt emotioneel aan Bas waar ze mee zit. Ze vindt het moeilijk dat zij al haar tijd in Bas heeft geïnvesteerd en dit andersom niet zo is. Nu heeft ze spijt dat ze niet heeft geïnvesteerd in de andere bewoners. Ook vertelt ze aan Bas dat ze hem mist en dat ze niemand anders heeft om op terug te vallen. Ik doe mijn best om jou in alles te steunen snikt ze verder. Maar ik vind het moeilijk omdat ik het gevoel heb dat jij me niet meer vrolijk kan maken. Ik voel een afstand en dat maakt mij bang. Bas pakt haar vervolgens vast en fluistert sorry. Do antwoordt snikkend dat het niet Bas zijn fout is. Ik vind het vervelend dat ik niet de vrolijke leuke Do voor jou kan zijn. Ook heb ik het idee dat Bas met iedereen praat behalve met mij. Bas valt totaal stil, hij kust haar op haar hoofd en vertelt haar dat hij van haar houdt. Wel geeft hij aan dat hij het moeilijk vindt om zijn emoties te tonen.