We blikken nog even terug naar afgelopen avond. Cemal had al eerder bedacht dat hij met zijn mede bewoners een stille tocht wilde houden. Met zijn allen lopen de bewoners dan ook naar de poort. Eenmaal aangekomen vertelt Cemal, wat het plan is. Ik wil graag een stille tocht houden omdat zijn zusje vandaag precies vijf jaar geleden overleden is. De tocht zal van de poort naar de loods zijn. Als ze vervolgens in de loods zijn wil hij vijf kaarsjes aansteken en nog wat woorden voorlezen. De bewoners vinden dit een mooi gebaar en volgen hem in stilte naar de loods. Cemal loopt voorop, gevolgd door Romy. Eenmaal in de loods aangekomen steekt Cemal zoals besproken vijf kaarsjes aan, die naast een foto van zijn zusje staan. Terwijl hij dit doet rollen de tranen over zijn wangen. Vervolgens pakt hij een brief uit zijn zak en begint hij met voorlezen. Terwijl hij dit met trillende stem doet luisteren de bewoners in stilte. Cemal sluit zijn emotionele brief af door te zeggen dat hij zijn familie sterkte wenst en hij vertelt ze dat hij van hen houdt.  Daarna knuffelen de bewoners Cemal en ze vertellen hem dat ze trots op hem zijn. Wat hem duidelijk goed doet.