Do is al enige tijd niet meer in Utopia te vinden als vaste bewoner. Na de relatiebreuk met Bas besloot zij om de mini samenleving te verlaten. Maar voordat ze definitief de buitenwereld in ging gaf ze nog een interview wat we in dit bericht voor je omschrijven.
Het is heel onwerkelijk, er gebeurde heel veel maar op de een of andere manier voel ik me ook heel sterk. Ik ben niet echt een praten maar met die plotselinge vertrek, ik zat er al heel lang mee te spelen. Omdat ik vind dat ik mooie dingen bereikt heb en ik ben van mening dat je moet stoppen op je hoogtepunt. Ik zit hier al langer dan één jaar en heb één jaar mogen genieten van Bas. Ik heb vriendschappen gesloten en ben daar ook dankbaar voor. Opeens was de relatie er niet meer en dat gaf mij het laatste setje om voor mijzelf te kiezen. Alle gebeurtenissen die ik meegemaakt heb zijn het beste wat mij is overkomen. De hoogtepunten, dieptepunten, vriendschappen, liefdes. Mijn hoogtepunt was uiteraard de anti pest driedaagse. En de caravan want daar is alles begonnen met Bas. Mijn dieptepunt weet ik eigenlijk niet, ik heb er zoveel gehad voegt ze er sarcastisch aan toe. Mijn doel om het pesten aan de kaart te brengen is best wel goed gelukt. Daar ben ik ook het meest trots op. Ik kwam binnen als een slachtoffer en ga eruit als een strijder. Dat is ook exact wat ik hierbuiten ook vol ga houden. Strijden met iedereen die met mij mee wil strijden. Op 12 januari had ik een artikel in de krant en ik voelde mij vereerd. Ik heb daarvan gemerkt dat ik deskundig ben op het gebied van pesten. Ik ben blij dat ik mijn steentje bij mag dragen want dat betekend ook dat ik weer een doel voor mijzelf behaald heb. Ik heb mij opengesteld voor kennis en dan krijg je een ideaal. Dat is een hele andere kijk op de wereld en ik blijf dat ideaal zeker nastreven. En ga dan ook door als veganist. Ik wil ook zeker iets gaan doen in presenteren. Het is een passie en talent wat ik hier heb ontdekt. Utopia inside is echt mijn kleine trots natuurlijk. Ik hoop dat er iets op mijn pad komt. Utopia inside met Gert-Jan was een beetje statisch en ik vind het heel fijn dat ik er mijn eigen draai aan heb mogen geven. Ik vind alles wel leuk, zolang ik maar iets kan presenteren voel ik mij als vis in het water. Verlies ik mijn onzekerheid en ben ik helemaal in mijn element. Ben lief voor elkaar, woorden kunnen aankomen als kogels en lief zijn is zo makkelijk. Als je daar oprecht in geloofd kun je levens veranderen.