Een paar uur nadat Victoria de groep bijeen heeft geroepen om het te hebben over de nieuwe structuur en de idealisten heeft Karin het gevoel alsof iedereen haar en Jacco de negatievelingen vinden. Dit terwijl dat totaal niet zo is volgens haarzelf en besloot dan ook het gesprek met Victoria aan te gaan.

Karin legt aan Victoria uit dat ze niks heeft met het woord minimalist of idealist. Verder heb ik mij niet negatief uitgelaten over de nieuwe structuur benadrukt ze. Victoria denkt daar toch anders over en wijst Karin erop dat zij haar en Jacco wel degelijk negatief heeft horen praten over de ondernemers en de kloof. Het gesprek verandert al gauw in een discussie en het duurt niet lang voordat Victoria geïrriteerd raakt. Bij Karin rollen ondertussen de tranen over haar wangen terwijl de twee discussiëren over de verdeling van de twee groepen en of Karin überhaupt bij de idealisten wil horen. Karin laat weten dat ze zich gedwongen voelde om mee te gaan in de nieuwe structuur, terwijl ze liever eerst de kat uit de boom had willen kijken. Het huidige Utopia is niet haar ideale samenleving en dat maakt haar heel emotioneel. De twee zijn het in ieder geval over eens dat ze erg van elkaar verschillen en daarom de nieuwe structuur en de negatieve lading eromheen anders hebben geïnterpreteerd. Na drie kwartier gediscussieerd te hebben wordt het weer iets rustiger en laat Victoria weten dat het niet de bedoeling was om Karin een rotgevoel te geven. Dit waardeert Karin en met een knuffel beëindigen ze de discussie.