Billy en Romy hebben ruzie over hun kledinglijn. De concurrentiestrijd loopt hoog op en gisteren hadden ze knallende ruzie. En dat ging gisteren nog door. De twee zitten elkaar enige tijd dwars.  Zo riep Romy door de loods dat ze lekker gaat bleken, en gaat Billy met haar gebleekte tuinbroek voor de camera staan. Al gauw komen de eerste aanvragen voor de gebleekte jasjes van Romy en Cemal binnen, en Romy riep dit dan ook door de loods. Afgelopen avond was de maat voor Billy dan echt vol. Ze besluit met Romy te praten omdat ze toch wel met de ruzie zit. De twee gaan in de studio zitten om daar rustig het gesprek aan te gaan. Romy zegt dat ze zal proberen rustig te blijven maar dat ze toch wel hoog in haar emoties zit. Billy antwoordt dat het bij haar ook hetzelfde is. Billy vertelt vervolgens hoe ze zich voelt. Ik ben verdrietig dat de hele situatie zo geëscaleerd is.  Ik gun jou echt heel veel benadrukt ze. En terwijl Billy haar blik op de situatie probeert uit te leggen begint haar stem te trillen. Romy luistert maar lijkt niet gevoelig te zijn voor haar tranen. Uiteindelijk geven beide dames toe dat ze verdrietig en gekwetst zijn. Beide hebben fouten gemaakt en volgens hen is er sprake van communicatie die niet goed is gegaan. Het is niet de bedoeling om met elkaar de concurreren, maar Romy blijft bij haar standpunt dat het bleken van spijkerstof toch echt het idee van haar en Cemal was. Billy reageert dat ze bang is om haar kledinglijn te verliezen, en dat ze daarom de grip wil bewaren. Nadat de twee hun hart hebben kunnen luchten geven ze elkaar een dikke knuffel. Onze vriendschap is veel meer waard, ik ben hier echt kapot van zegt Billy met trillende stem. Er wordt eindelijk weer gelachen en samen komen ze tot de conclusie dat ze veel te veel op elkaar lijken en dat ze daarom soms flink kunnen botsen.