Romy drukt op de zoemer om de groep bij elkaar te krijgen. Ze heeft namelijk wat te melden. Ze twijfelt en lijkt er vrij zeker van dat ze Utopia wil verlaten. Gaat ze naar huis?

De groep komt bij elkaar in de loods en huilend begint ze aan haar verhaal. Ik weet het allemaal niet meer zo goed snikt ze. Ik ben ongelukkig nu hier. De ene keer wil ik wel naar huis, de andere keer wil ik blijven. Ik kan het niet meer zo, en ik hoop dat ik heel veel steun ga krijgen, anders houd ik het niet vol voegt ze eraan toe. De groep reageert kritisch. Je maakt ruzie met mensen die je willen steunen reageert Bas. Ook Victoria is het daarmee eens. Volgens haar is Romy vaak genoeg hulp geboden maar ze neemt de adviezen die ze krijgt vaak niet aan. Daarom wil ze Romy meegeven dat ze wel open moet staan voor hulp. Dit omdat het haar anders niet gaat lukken. Dan neemt ook Ramona het woord.  Ik bied je alle hulp van de wereld, maar ik vraag me af wat ik nu nog extra voor je kan doen. Ik denk dat dit het moment is waarop je voor jezelf moet kiezen. Je moet het zelf doen gaat ze verder. Uit de groep komen van verschillende kanten adviezen, die Romy deels tot zich neemt. Ze voelt zich aangevallen en reageert fel maar snapt ook dat de groep het beste met haar voor heeft. Als laatste neemt ook Cemal het woord. Hij zegt dat Romy en hij het beiden moeilijk hebben met de situatie, maar dat dit iets is waar ze samen uit moeten komen. Hij bedankt de groep voor hun adviezen en wanneer iedereen is opgestaan loopt hij naar Romy toe, die hem huilend in de armen valt. Stop nou eens met tegen jezelf zeggen dat je het niet kan zegt hij lief tegen haar.  Jij bent een supersterke vrouw en jij kunt dit benadrukt hij. Gaat Romy het volhouden, of vertrekt ze alsnog?