Ramona liet eerder deze dag in het centraal weten dat ze even niet lekker in haar vel zit. Ze barstte zelfs in tranen uit waar je hier meer over kunt lezen. Een paar uur later besluit Jacco het gesprek er eens over aan te knopen met Ramona. De twee zonderen zich even af van de rest en Jacco benadrukt dat Ramona trots mag zijn op zichzelf. En voegt eraan toe dat ze meot stoppen met onzekerheid waarmee ze rondloopt. Weet je niet hoeveel mensen er zijn die jarenlang proberen. En jou lukt het gewoon drukt hij haar op het hart. De tranen van een paar uur eerder maken bijna plaatst voor tranen van geluk. Dankjewel, dit doet me heel veel antwoordt Ramona. Na een knuffel en een kus zegt Ramona dat ze zich zo weer bij de groep voegt. En Jacco laat haar al zingend achter, kom erbij, kom erbij zingt hij.