Boyd over zijn tijd in Utopia

Boyd woont niet meer in Utopia, hij is vrij onverwachts vertrokken. Maar voor hij echt de buitenwereld in ging gaf hij nog een interview wat we in dit bericht voor je omschrijven.

Ik ben plotseling weggegaan omdat ik een half jaar geleden ben binnen gekomen en heb voor mijn idee alles in snel vaart gedaan. Ik heb super toffe dingen gedaan, veel hoogtepunten gehad. En daar wil ik het graag bij laten. Ik wil op mijn hoogtepunt weggaan. Ik was niet alleen toen ik binnenkwam, ik was samen met Tess. Ik weet nog dat ik binnenkwam en dacht van wat ziet het er hier uit. Het was een smerige armoedige bende en dat is het afgelopen half jaar veranderd. Ik ben er super trots op dat ik daar deel van heb uitgemaakt. Het was mijn drive sfeer om het te doen en dat is allemaal gelukt. Ik had de beste klik met Jessie en de vriendschap tussen hem en mij is het kostbaarste wat ik hier heb “opgestoken”. Ik heb me bijna aan alle bewoners wel geïrriteerd, dat kan ook bijna niet anders omdat je met vijftien man in een loods zit. Met sommige mensen heb je dat niet en dat had ik met hem. Ik was drie weken binnen en toen zei ik dat ik een penthouse wilde. En ik wist dat ik het op een bepaalde manier wel voor elkaar zou krijgen maar niet zo goed. Hij staat er nu en is absoluut voor Jessie. Ik vind het jammer dat ik met Jessie daar niet lekker provocerend rond kan lopen. Op het dakterras zitten in veel te dure stoelen maar het is zoals het is. Mijn hoogtepunten waren wel de heftige dingen. Ik hou heel erg van stennis schoppen zoals bijvoorbeeld het slopen van de loods. Porntopia, the roast, de actie in de kas, veel aanvraag krijgen voor tatoeages en tatoeages geven. Het heftigste verhaal wat binnen kwam was het verhaal van Nicole van den Hurk. Dat zulke dingen nog steeds bestaan vind ik vreselijk. Wat ik achterlaat in Utopia zijn veertien verschillende persoonlijkheden wat een heel grappig concept is en super tof is om te doen. Maar natuurlijk mijn vriend Jessie. Mijn Utopia is zeker geslaagd! Het was grappig, heftig, het ene uiterste in het andere uiterste. En ik heb er alles uitgehaald wat erin zat. Ik ga thuis Henkie gedag zeggen en natuurlijk mijn familie en vrienden weer zien. Ik wil de kijkers bedanken en helemaal voor de stemmen die ik kreeg tijdens de Utopiaan van het jaar verkiezing. Dat had ik niet verwacht.