Afgelopen avond ging Beau het gesprek met Jeroen aan. Ze is benieuwd hoe hij zich voelt na het centraal van gisteren. Jeroen voelt zich onbegrepen door de groep en is het zat dat er niet meer gedacht wordt aan doelen en het behalen van idealen. Elk evenement product of dienst moet in het teken staan van zoveel mogelijk geld verdienen. Er is altijd iemand om je ideeën af te branden en te snijden in je plannen. Als het niet kan zoals ik het wil hoeft het voor mij niet meer vertelt hij aan zijn mede bewoner. Beau probeert Jeroen de andere kant van het verhaal te laten zien. Neem bijvoorbeeld Jacco zijn concert. Als er geen controle is staan er fonteinen en bands en wordt alles veel te duur legt ze uit. Jeroen ziet er op zijn beurt het probleem niet zo van in. En vindt dat er genoeg verdiend wordt met de producten en diensten. Als dit nou Jacco zijn droom is en hij behaald hier zijn doelen mee maakt winst toch niet uit? Dan is een keer quitte spelen om hem dat te gunnen toch voldoende vervolgd hij geërgerd tegen Beau. Ik weet zeker dat mijn evenement winst zal draaien. Wellicht minder dan andere evenementen. Maar ik wil de mensen die een kaart kopen entertainen en iets bieden. En geen bands afzeggen om maar zoveel mogelijk geld te verdienen. Dat is voor mij geen Utopia. Wat moeten de mensen wel niet denken? We zijn een stelletje geldwolven in plaats van dat we amusement bieden benadrukt hij. Je kunt in Utopia prima leven zonder altijd maar geld te moeten verdienen. Kan Bas toch ook? Beau wijst Jeroen er vervolgens op dat Bas wel degelijk verantwoordelijkheden heeft zoals de koeien. Dat is dan ook het enige wat hij doet! En hij kan hier al meer dan 2 jaar wonen. Nou, dat kan ik dan ook roept hij geërgerd. Beau vindt zijn insteek jammer. Jeroen op zijn beurt weet dat hij kort door de bocht en egoïstisch denkt. Maar volgens hem zorgt de groep hier zelf voor.