Jessie en Cemal hebben ontdekt dat Jeroen toch een band en een rodeostier geregeld hebben voor Utopia goes USA. Dit kan volgens de twee niet door de beugel en ze zijn dan ook woest. Wat een hond. We trekken de stekker eruit roept Jessie. Jeroen hoort zijn mede bewoners tekeer gaan en gaat verhaal halen. Sinds wanneer schelden we tegen elkaar opent hij het gesprek. Cemal en verheft zijn stem. Dat Jeroen hem en Jessie niet heeft ingelicht maakt hem kwaad. Je bent een oetlul schreeuwt hij vervolgens. Volgens Cemal hebben Jessie en hij zich hard gemaakt voor de band, terwijl Jeroen dat ontkent. Jeroen vindt namelijk dat hij enorm is tegengewerkt bij de organisatie van de Amerikaanse avond. Desondanks wil hij de avond door laten gaan en heeft hij er alle vertrouwen dat hij in ieder geval winst zal maken of quitte zal draaien. Cemal en Jessie laten nog eens duidelijk weten dat het dus echt niet gaat gebeuren. Volgens Jessie heeft iedereen meer gedaan aan het evenement dan Jeroen zelf en als er verlies gedraaid wordt vindt hij dat Jeroen moet stoppen met zijn gitaarles. Die opmerking zorgt dat er iets knapt bij Jeroen en ook hij schiet uit zijn slof. Jullie hebben geen flikker te zeggen over mij laat hij hen weten. Maar Jessie is ook nog niet klaar en de twee schreeuwen verwijten over en weer. Dus een beetje op de bank zitten en muziek maken is jouw Utopia vraagt Jessie aan Jeroen. Een beetje met gewichten gooien en vrouwen ongelukkig maken is jouw Utopia roept Jeroen terug. De twee mannen komen er niet uit en uiteindelijk besluit Jessie weg te lopen, Jeroen kwaad achterlatend. Hoe zou dit aflopen?