Een nieuwe dag is begonnen en deze ging van start met wat irritaties. In de ochtend bespreken Kevin en Jessie of ze hun nachtrust hebben gekregen vannacht. Beide heren hadden namelijk last van lawaai. Dit geluid kwam van dat de tweeling, Romy, Billy, Chipp en Cemal die buiten waren. Ik word er moe van dat er een aantal zijn, die ’s ochtends niets waard zijn en dan ’s avonds laat opleven mopperd Jessie. Kevin kan zich helemaal in zijn mede bewoner vinden. Hoewel iedereen zelf moet weten hoe laat ze gaan slapen, moeten ze wel rekening blijven houden met de de rest van de groep voegt hij eraan toe. Ik denk dat we op het punt zijn beland, dat Utopia zo is verjongd, dat we een speelkwartier moeten houden sluit Jessie zijn klaagzang af.