Jessie over zijn verblijf in Utopia

Jessie heeft een aantal dagen geleden Utopia verlaten. Voordat hij definitief de buitenwereld in trok gaf hij nog een interview wat we in dit bericht voor je beschrijven.

Jessie laat weten dat hij zich opgelucht voelt. Ik heb het gevoel dat ik eruit heb gehaald wat erin zit. Dat is voor mij het belangrijkste. Ik heb laten zien wie ik ben, waar ik voor sta en als ik iets wil er ook echt voor ga. En niet stop voordat ik het heb en dat is ook wel waarvoor ik binnen ben gekomen. Het was het juiste gevoel voor mij om op dit moment te vertrekken. Ik wilde of blijven tot januari voor de titel. Maar ik kreeg in mijn post de vraag wat een titel waard was als je niet op de plek bent waar je het liefst wilt zijn. Dus dit was gewoon het beste moment. De groep reageerde grotendeels rustig op Romy en Billy na. En dat zijn de mensen binnen de groep waarmee ik het meeste omging. Waar ik de beste klik mee had en door de vijftien maanden heen hebben wij ook het meeste aan elkaar gehad. Billy vond het k*t en zit er helemaal doorheen. Maar Romy, Cemal en Jacco ook. Ik vond het lastig om te vertellen. Het was een periode waarin ik veel geleerd heb. Ik kwam. Ik kwam binnen om Utopia op zakelijk vlak op een hoger niveau te tillen. En dan kom je erachter dat er hier binnen ook gevoelens spelen. Je kunt er niet vijftien maanden doorheen lopen zoals ik eigenlijk wel had verwacht. Ik heb veel geleerd en er zijn een aantal bewoners waar ik erg veel aan heb gehad. Ik heb veel hoogtepunten, dat kan ik niet in een paar punten opdelen. De periode met Boyd, de eerste paar maanden van 2017 waren geweldig. Waarin we echt het idee hadden dat de neus van de groep dezelfde kant op stond. Dat zag je ook aan de financiële resultaten. De boot was ook geweldig, ik wist dat er een hijskraan zou komen. Ik hoorde ook dat het een grote zou zijn maar dat was wel heel groot. Utopia is helemaal een hoogtepunt, met name hoe ik eruit ben gegaan. Als je kijkt hoe ik vijftien maanden geleden binnen kwam. Ik ben niet alleen qua uiterlijk veranderd maar ook qua innerlijk. Billy en ik hebben een hele speciale band en dat zal ook altijd zo blijven. We zijn er wel achter gekomen dat het niet werkt tussen ons. Maar op de een of andere manier, zowel zakelijk als privé hebben we wel aantrekkingskracht tegenover elkaar. Ik denk dat het ook goed is voor haar dat ik weg ben. Ze kan zich nu meer op haar eigen ding gaan focussen en zelf overeind krabbelen op het moment dat dingen niet goed gaan. Met Boyd kon ik het vanaf de eerste dag al goed vinden. We hadden gewoon dezelfde visie over Utopia. Maar ook veel geld verdienen. En wat we ook belangrijk vonden is sturing aan de groep geven om zo geld te verdienen. Als je zakelijk dezelfde visie deelt en op privé ook goed met elkaar kunt praten is dat fantastisch. Er waren ook dieptepunten voor mij in Utopia. Iedereen maakt fouten en als ik dat doe zorg ik dat ik daarvan leer. Het meeste van Utopia wat ik ga missen is om met vijftien mensen opgesloten te zitten op één terrein. Dat je alles met elkaar deelt, de mooie en de minder leuke dingen. Soms is dat lastig maar ik denk toch dat dat één van de mooiste dingen van Utopia is. Je moet er met elkaar uitkomen, buiten kun je weglopen dat kan binnen niet. Ik heb de bewoners meegegeven dat opgeven geen optie is. Je moet gewoon doorgaan als dingen niet goed gaan. Ik wil iedereen bedanken die mij vijftien maanden hebben gesteund. In periodes dat het goed ging maar ook in periodes dat het niet goed ging. Bedankt!