Nog een vertrekkende bewoner, want naast Jessie heeft Karin ook besloten de mini samenleving te verlaten. Ze roept de bewoners bij elkaar door de zoemer te laten loeien. Zodra iedereen er is neemt ze het woord.

Ze liet vandaag al doorschemeren dat ze Utopia wil verlaten. Er werd toen nog een beetje lacherig over gedaan. Zo grapte Jessie dat hij morgen nog wel een hapje met hem wilde eten. Wat later laat ze weten dat ze haar 24 uur al aangevraagd heeft. Naar eigen zeggen is het op. En ook zo ver op dat ze morgen niet gaat maar vandaag al. Ze laat de zoemer loeien en vertelt de groep dat ze vijftien maanden genoten heeft. Maar soms is het tijd om te gaan. Ik zou eigenlijk morgenmiddag gaan, maar verlaat vandaag om 16:00 uur Utopia al. De monden vallen stuk voor stuk open. Dit zag de groep niet aankomen, zeker niet zo snel. Karin vertelt dat het mooi is geweest en dat ze graag naar huis wil om haar dochter weer te zien. Ik heb ook het gevoel dat ik niks meer kan betekenen voor Utopia. De groep laat weten dat zij altijd van grote waarde is geweest. En Karin benadrukt dat ze het ook wel zal missen. Het is tijd dat er nu echt samengewerkt gaat worden. En vooral niet met de vinger naar elkaar wijzen sluit ze af. Over een paar uutjes zit het Utopia avontuur van Karin er alweer op.