Vandaag gaat het niet zo lekker tussen René en Jeroen. De twee hebben sinds vanmorgen al ruzie. Uiteindelijk gaat Jeroen weer het gesprek met hem aan.

Jeroen vraagt dan ook aan René of ze buiten even kunnen praten. En zegt daarna dat hij vier pogingen heeft gewaagd om dit voor elkaar te krijgen. De afgelopen maanden had ik het gevoel dat er niet naar mij geluisterd werd. Het is niet dat ik niet wil maar het heeft er alles mee te maken dat er niet naar mij geluisterd wordt voegt hij eraan toe. René vindt dat hij daar een denkfout maakt en vertelt dat hij veel kennis en ervaring heeft. Hij noemt vervolgens op wat hij allemaal in zijn leven heeft bereikt en ook wat hij in Utopia heeft bereikt. Ik heb de intentie om de groep te laten groeien met ieder zijn eigen kwaliteiten. En krijg nu het gevoel dat jij alleen maar veranderingen wil doorvoeren om daarna jezelf op de borst te kunnen kloppen. Met Jessie boterde het soms ook niet maar ik kreeg wel respect voor hem.  Ik kreeg van hem namelijk wel echt een eerlijke, gefundeerde mening legt hij verder uit. En daar was ik het niet altijd mee eens, maar ik kon het hebben omdat Jessie wel echt over zaken nadacht. Je mist inhoudelijke kennis om een bepaalde structuur op te zetten benadrukt hij. Jeroen gaat hier vanzelfsprekend tegenin, hij weet zeker dat hij in staat is om het voor elkaar te krijgen. De discussie duurt voort en de twee gaan wederom ruziënd uit elkaar. Wat een mongool mompelt Jeroen nog als hij wegloopt. Hapsnurker bromt René.