José huilt van frustratie om Johan
José zit in het atelier te huilen als René binnenkomt, en vraagt meteen wat er met haar is. Johan maakt me zo kwaad snikt José. Linda is nu boos op mij omdat ik iets van Johan zijn gedrag heb gezegd voegt ze er huilend aan toe. Ik vind het onvoorstelbaar dat Linda nu boos op mij is terwijl zij Johan ook niet mag. Ik kan er niet meer tegen gaat ze verder terwijl ze haar handen voor haar gezicht slaat. René geeft haar een knuffel en probeert haar met lieve woorden te troosten. Het mag allemaal niet helpen, José kan niet stoppen met huilen. Ik word niet goed van dat gejank de hele tijd merkt ze boos op. René probeert haar nogmaals op te beuren maar zonder succes. En José laat weten dat ze even een luchtje gaat scheppen.
Dan zouden de lomperiken geen tegenwicht meer hebben van de meer gevoelige types?
In de samenleving moeten we ook met elkaar leven, en het is heel erg als in Utopia de scheiding gemaakt wordt op basis van ”kun je omgaan met de lompheid en grofheid van mensen, of kunnen de grof besnaarden leren zich te verbeteren. ” De wereld moet immers mooier en lichter en fijner worden!
Ik vind het verdrietig voor José.
Ik denk dat Jose naar huis moet zij past helemaal niet in deze groep,kan nergens tegen overal commentaar op .Dan heeft die het gedaan ,en straks weer een ander .Volgens mij heeft ze heimwee,en dan kan je niks meer hebben ,ze blijft er in hangen .