Nadat Johan Mehmet even apart heeft genomen voor een gesprek is het nu de beurt aan Cemal. Johan valt meteen met de deur in huis. Waarom zegt jij vanochtend dat je niet wil werken en hoor ik nu in de wandelgangen dat je wel wil werken. Wat wil je nou? vraagt hij geïrriteerd. Cemal laat weten dat hij het erg jammer vond dat Johan niet stond waar hij moest staan tijdens de Utopia markt. Nogmaals legt Johan uit waarom hij die dag niet in le Luifel heeft gestaan om te helpen. Bij Cemal blijft dit toch een puntje van kritiek en kan het hem niet vergeven. Ik vind het alleen niet eerlijk dat je me een klootzak noemt en dat je zegt dat ik niet heb gewerkt, terwijl ik keihard heb gewerkt gaat Johan verder. De twee praten verder over hun geschil en lijken iets nader tot elkaar te komen en elkaar enigszins te begrijpen. Excuses dat ik je klootzak noemde zegt Cemal uiteindelijk. Johan adviseert hem de volgende keer gewoon naar hem toe te komen om als twee volwassenen erover te praten. De twee schudden elkaar de hand en gaan vriendschappelijk uit elkaar.