Wanneer René afgelopen avond op de bank druk bezig is met het voorbereiden van de Utopia pakketten voor de Voedselbank, komt José erbij. Al snel is het duidelijk dat haar iets dwarszit en ze knoopt duidelijk geïrriteerd een gesprek aan met René. Ik ga mijn spullen uit jouw slaaphok halen René begint José, die weinig respons krijgt. Dan weet je dat vervolgt ze. En ik wil graag mijn geld nu. Ik heb er al een paar keer om gevraagd voegt ze eraan toe. René die José nog geld verschuldigd is voor een tekening, is overduidelijk snel klaar met de woorden van haar. En zegt dan ook dat hij altijd alles maar moet slikken van José en daar nu wel klaar mee is. Je hoeft helemaal niet meer te praten met mij, René. Het gaat mij er gewoon om dat de boel nu gescheiden is en ik mijn geld krijg. Dat stompzinnige lachje was ook helemaal niet nodig geweest gaat José verder die refereert aan een gesprek dat de twee eerder hadden. René denkt op zijn beurt dat José totaal niet doorheeft wat ze in alle woede vaak allemaal zegt. José vervolgt fel dat ze vanaf nu niets met elkaar van doen hebben. René slaat daarna een hand voor zijn gezicht en zegt het allemaal prima te vinden. Hij heeft belangrijkere dingen aan zijn hoofd, namelijk de Utopia pakketten. José loopt weg en zegt dat wanneer René haar geld heeft hij aan mag kloppen.