Johan heeft uit protest de sloten van de bar doorgeknipt omdat hij het er niet mer eens is. Als René zijn kopje koffie gaat halen ziet hij dat de sloten doorgeknipt zijn. Gast, wat doe je nou man? vraagt René zuchtend aan Johan. Waarom haal je dat slot eraf, dat slaat toch nergens op voegt hij er met een zucht aan toe. Johan haalt zijn schouders op en reageert niet op hem. Rene laat weten dat hij er weer een slot op zal zetten maar nu een dikker slot. Na dit gezegd te hebben loopt hij foeterend met zijn kopje koffie naar buiten om even af te koelen. Ik wil allerlei dingen zeggen maar ik hou me in zegt hij in zichzelf. Hij heeft alleen maar respect voor zijn eigen spulletjes maar als het gaat om spullen van de bv, dan heeft hij schijt voegt hij eraan toe. Hij praat nog een tijdje door tot hij rustig genoeg is om weer verder te gaan.

Wat later gaat Ivan die over Johan zijn actie gehoord heeft het gesprek aan. Waar maak je je druk om vraagt Ivan aan hem. Johan laat weten dat hij het gevoel krijgt in een gevangenisregime te leven als er overal sloten op zitten. Het stoort mij heel erg en dan haal ik het er gewoon af legt hij uit. Ivan vindt de manier waarop Johan heeft gehandeld onbegrijpelijk veertien mensen die het er mee eens zijn en jij die niet je zin krijgt, zaagt een ketting door. En is ervan overtuigt dat Johan in eerste instantie tijdens het stemmen over het slot op de kastjes ook hiermee instemde en zegt dat hij destijds iets had moeten zeggen als hij het er niet mee eens was. Ik heb daar nooit mee ingestemd reageert Johan. Wil je jezelf nu profileren als een leugenaar vraagt Ivan aan Johan. Dit schiet bij Johan in het verkeerde keelgat. Als er iemand geen leugenaar is dan ben ik het benadrukt hij. Boos staat hij op en verlaat het gesprek. Het staat zwart op wit op papier roept Ivan hem nog na. Weet je wat ook zwart op wit staat? Dat ik schijt aan je heb antwoordt Johan terwijl hij de loods uit loopt.